Η Ελένη από την Αμερική συναντά τον Μενέλαο από την Αφρική, σε μια παράσταση αρχαίου δράματος που έφερε επί σκηνής μετανάστες που μαθαίνουν την ελληνική γλώσσα
Η Ελένη με αμερικανική προφορά, ικέτιδα στο μνήμα του Πρωτέα, εξιστορεί τα δεινά που την οδήγησαν στην Αίγυπτο. Ξάφνου, εμφανίζεται ο σύζυγός της, ο Μενέλαος. Ενας έγχρωμος άντρας με ράστα μαλλιά και κουρελιασμένα ρούχα.
«Ολα στον κόσμο σκοτεινά, ποιο είναι το σωστό δεν ξέρεις. Ποιον να ρωτήσεις, ποιον να βρεις, αλήθεια να σου πει» τραγουδά ο Χορός της παράστασης, βασισμένης στην «Ελένη» του Ευριπίδη, που ανέβηκε στο Θέατρο των Αλλαγών.
Με αυτήν την πολυπολιτισμική παράσταση στο Κέντρο της Αθήνας, έκλεισε ο φετινός κύκλος του προγράμματος εκμάθησης ελληνικών για αλλοδαπούς. «Αντί με τα μαλώματα να βρείτε κάποια λύση, με αίματα και με κλάματα γεμίσατε τη γη» έλεγαν με μια φωνή μετανάστες από όλο τον κόσμο, στέλνοντας μέσα από την «Ελένη» μηνύματα κατά του πολέμου και υπέρ της διαφορετικότητας.
«Ελένη», η Χριστίνα Παπακωνσταντίνου ή Κρίστιν Παπ. Επέστρεψε στην πατρίδα της, από το Μίσιγκαν των ΗΠΑ, όπου διέμενε με τους έλληνες γονείς της. «Μενέλαος», ο Κέβιν Ζόγκο. Ηρθε από την Μπουρκίνα Φάσο της Δυτικής Αφρικής με όνειρα για μια καλύτερη ζωή. Βασιλιάς της Αιγύπτου «Θεοκλύμενος», ο Μοχάμεντ Αλί Ζαχεντί. Εφυγε από το Αφγανιστάν σε ηλικία 15 ετών, μόνος, αναζητώντας ένα ασφαλές μέρος για να ζήσει.
Είναι όλοι τους μετανάστες που παρακολουθούν μαθήματα ελληνικών, δωρεάν, στο Θέατρο των Αλλαγών με πρωτοβουλία του καλλιτεχνικού διευθυντή του Ευδόκιμου Τσολακίδη. Ετσι, σε έναν χώρο όπου στεγάζεται σχολή υποκριτικής με καθηγητές διακεκριμένους ανθρώπους της τέχνης, οι μετανάστες μαθαίνουν για τον ελληνικό πολιτισμό.
Εναν μήνα τους πήρε για να αναλύσουν λέξη προς λέξη το κείμενο του Ευριπίδη. Τους γοήτευσε τόσο, που θέλησαν να το ανεβάσουν με έναν δικό τους τρόπο.
Πλάι τους, στη σκηνή αλλά και στα θρανία, οι δάσκαλοί τους Ευστρατία Αραμπατζή και Νίκος Ζιάζιαρης. «Οταν υπάρχει θέληση, μπορεί να βρεθεί κώδικας επικοινωνίας, αν και οι μαθητές μας μιλούν διαφορετικές γλώσσες. Με νοήματα, με ζωγραφιές και με τη βοήθεια των πιο προχωρημένων, τα καταφέραμε» λένε.
Κατάφεραν έτσι να ανεβάσουν μια αρχαία τραγωδία η οποία έκρυβε τελικά μέσα της άλλες, σύγχρονες τραγωδίες.
«Αν έχεις χρήματα, παντού μπορείς να ζήσεις» μου έλεγε χαμογελώντας ο Κέβιν Ζόγκο. Εφυγε πριν από επτά χρόνια από την Μπουρκίνα Φάσο. Δεν άντεχε άλλο, λέει, να δουλεύει και να μην πληρώνεται. Αυτά που ήθελε να αποφύγει, την αμισθί εργασία και την ανεργία, φοβάται ότι θα τα βρει μπροστά του. «Το πρόβλημα είναι ότι ούτε στην Ελλάδα υπάρχουν χρήματα».
Αυτήν την περίοδο εργάζεται ως μαραγκός, ενώ κατασκευάζει και γυψοσανίδες. Δουλειά που αγαπά καθώς του προσφέρει, όπως λέει, νόμιμα χρήματα. Θιασώτης της άποψης «ο καθένας φτιάχνει την τύχη του», ο 34χρονος Κέβιν ψάχνει διαρκώς για κάτι καλύτερο. «Το όνειρό μου είναι να γίνω ηθοποιός», μου εξομολογείται.
Δηλώνει λάτρης του ελληνικού πολιτισμού και ιδιαίτερα ευχαριστημένος από την ελληνική φιλοξενία. «Δεν είχα διαβάσει ποτέ πριν αρχαίο δράμα αλλά μου αρέσει να μαθαίνω για τον ελληνικό πολιτισμό από την τηλεόραση και μέσα από συζητήσεις με έλληνες φίλους μου».
Ο έγχρωμος αυτός Μενέλαος αγκάλιασε την Ελένη του. Σαν μια μεγάλη αγκαλιά στο άλλο, στο διαφορετικό, στο ξένο. «Στα μαθήματα είμαστε μια παρέα. Δεν πρέπει να ξεχωρίζουμε τον σκουρόχρωμο από τον ανοιχτόχρωμο. Είναι σημαντικό να υπάρχει σεβασμός» λέει η γεννημένη στο Μίσιγκαν Χριστίνα Παπακωνσταντίνου.
Πριν από τρία χρόνια πήρε τη μεγάλη απόφαση να επιστρέψει στα πάτρια εδάφη και να σπουδάσει νοσηλευτική. Μπορεί στο σπίτι να μιλούσαν μόνο ελληνικά, η προφορά της όμως την προδίδει. «Προσπαθώ να την κρύψω. Παράλληλα τελειοποιώ την ελληνική γλώσσα με μαθήματα» λέει η 20χρονη Χριστίνα.
Γνώρισε την «Ελένη» μέσα από τα μαθήματα μυθολογίας στο σχολείο στην Αμερική. «Πιστεύω ότι μου ταιριάζει. Είναι δυναμική παρουσία» λέει η Χριστίνα, που προς το παρόν βγάζει τα προς το ζην σε ινστιτούτο αισθητικής και σολάριουμ. Link:[http://ourlife.gr/permalink/7527.html]
Η Ελένη με αμερικανική προφορά, ικέτιδα στο μνήμα του Πρωτέα, εξιστορεί τα δεινά που την οδήγησαν στην Αίγυπτο. Ξάφνου, εμφανίζεται ο σύζυγός της, ο Μενέλαος. Ενας έγχρωμος άντρας με ράστα μαλλιά και κουρελιασμένα ρούχα.
«Ολα στον κόσμο σκοτεινά, ποιο είναι το σωστό δεν ξέρεις. Ποιον να ρωτήσεις, ποιον να βρεις, αλήθεια να σου πει» τραγουδά ο Χορός της παράστασης, βασισμένης στην «Ελένη» του Ευριπίδη, που ανέβηκε στο Θέατρο των Αλλαγών.
Με αυτήν την πολυπολιτισμική παράσταση στο Κέντρο της Αθήνας, έκλεισε ο φετινός κύκλος του προγράμματος εκμάθησης ελληνικών για αλλοδαπούς. «Αντί με τα μαλώματα να βρείτε κάποια λύση, με αίματα και με κλάματα γεμίσατε τη γη» έλεγαν με μια φωνή μετανάστες από όλο τον κόσμο, στέλνοντας μέσα από την «Ελένη» μηνύματα κατά του πολέμου και υπέρ της διαφορετικότητας.
«Ελένη», η Χριστίνα Παπακωνσταντίνου ή Κρίστιν Παπ. Επέστρεψε στην πατρίδα της, από το Μίσιγκαν των ΗΠΑ, όπου διέμενε με τους έλληνες γονείς της. «Μενέλαος», ο Κέβιν Ζόγκο. Ηρθε από την Μπουρκίνα Φάσο της Δυτικής Αφρικής με όνειρα για μια καλύτερη ζωή. Βασιλιάς της Αιγύπτου «Θεοκλύμενος», ο Μοχάμεντ Αλί Ζαχεντί. Εφυγε από το Αφγανιστάν σε ηλικία 15 ετών, μόνος, αναζητώντας ένα ασφαλές μέρος για να ζήσει.
Είναι όλοι τους μετανάστες που παρακολουθούν μαθήματα ελληνικών, δωρεάν, στο Θέατρο των Αλλαγών με πρωτοβουλία του καλλιτεχνικού διευθυντή του Ευδόκιμου Τσολακίδη. Ετσι, σε έναν χώρο όπου στεγάζεται σχολή υποκριτικής με καθηγητές διακεκριμένους ανθρώπους της τέχνης, οι μετανάστες μαθαίνουν για τον ελληνικό πολιτισμό.
Εναν μήνα τους πήρε για να αναλύσουν λέξη προς λέξη το κείμενο του Ευριπίδη. Τους γοήτευσε τόσο, που θέλησαν να το ανεβάσουν με έναν δικό τους τρόπο.
Πλάι τους, στη σκηνή αλλά και στα θρανία, οι δάσκαλοί τους Ευστρατία Αραμπατζή και Νίκος Ζιάζιαρης. «Οταν υπάρχει θέληση, μπορεί να βρεθεί κώδικας επικοινωνίας, αν και οι μαθητές μας μιλούν διαφορετικές γλώσσες. Με νοήματα, με ζωγραφιές και με τη βοήθεια των πιο προχωρημένων, τα καταφέραμε» λένε.
Κατάφεραν έτσι να ανεβάσουν μια αρχαία τραγωδία η οποία έκρυβε τελικά μέσα της άλλες, σύγχρονες τραγωδίες.
«Αν έχεις χρήματα, παντού μπορείς να ζήσεις» μου έλεγε χαμογελώντας ο Κέβιν Ζόγκο. Εφυγε πριν από επτά χρόνια από την Μπουρκίνα Φάσο. Δεν άντεχε άλλο, λέει, να δουλεύει και να μην πληρώνεται. Αυτά που ήθελε να αποφύγει, την αμισθί εργασία και την ανεργία, φοβάται ότι θα τα βρει μπροστά του. «Το πρόβλημα είναι ότι ούτε στην Ελλάδα υπάρχουν χρήματα».
Αυτήν την περίοδο εργάζεται ως μαραγκός, ενώ κατασκευάζει και γυψοσανίδες. Δουλειά που αγαπά καθώς του προσφέρει, όπως λέει, νόμιμα χρήματα. Θιασώτης της άποψης «ο καθένας φτιάχνει την τύχη του», ο 34χρονος Κέβιν ψάχνει διαρκώς για κάτι καλύτερο. «Το όνειρό μου είναι να γίνω ηθοποιός», μου εξομολογείται.
Δηλώνει λάτρης του ελληνικού πολιτισμού και ιδιαίτερα ευχαριστημένος από την ελληνική φιλοξενία. «Δεν είχα διαβάσει ποτέ πριν αρχαίο δράμα αλλά μου αρέσει να μαθαίνω για τον ελληνικό πολιτισμό από την τηλεόραση και μέσα από συζητήσεις με έλληνες φίλους μου».
Ο έγχρωμος αυτός Μενέλαος αγκάλιασε την Ελένη του. Σαν μια μεγάλη αγκαλιά στο άλλο, στο διαφορετικό, στο ξένο. «Στα μαθήματα είμαστε μια παρέα. Δεν πρέπει να ξεχωρίζουμε τον σκουρόχρωμο από τον ανοιχτόχρωμο. Είναι σημαντικό να υπάρχει σεβασμός» λέει η γεννημένη στο Μίσιγκαν Χριστίνα Παπακωνσταντίνου.
Πριν από τρία χρόνια πήρε τη μεγάλη απόφαση να επιστρέψει στα πάτρια εδάφη και να σπουδάσει νοσηλευτική. Μπορεί στο σπίτι να μιλούσαν μόνο ελληνικά, η προφορά της όμως την προδίδει. «Προσπαθώ να την κρύψω. Παράλληλα τελειοποιώ την ελληνική γλώσσα με μαθήματα» λέει η 20χρονη Χριστίνα.
Γνώρισε την «Ελένη» μέσα από τα μαθήματα μυθολογίας στο σχολείο στην Αμερική. «Πιστεύω ότι μου ταιριάζει. Είναι δυναμική παρουσία» λέει η Χριστίνα, που προς το παρόν βγάζει τα προς το ζην σε ινστιτούτο αισθητικής και σολάριουμ. Link:[http://ourlife.gr/permalink/7527.html]