Σύνταγμα 10 το πρωί. Ένα διώροφο κόκκινο λεωφορείο κυκλοφορεί και χαλάει κόσμο. Ξαφνιασμένοι οι ξένοι τουρίστες από τα γύρω Ξενοδοχεία της πλατείας αλλά και οι ανυποψίαστοι Αθηναίοι περαστικοί αναρωτιούνται τι συμβαίνει. Με ένα νεύμα της ομάδας «Παρακούν» σχηματίζουν όλοι ένα «ζωηρό γαϊτανάκι» και σε κύκλους χορεύουν αργεντίνικο τάνγκο.
Ένα ιδιόμορφο λεωφορείο έχει κάνει την εμφάνισή του στην πόλη, στο πλαίσιο του φετινού Athens Fringe Festival που διοργανώνεται για τρίτη συνεχή χρονιά στην Αθήνα. Με επιβάτες του όχι τουρίστες, αλλά τη χοροθεατρική ομάδα «Παρακούν», το ανοιχτό λεωφορείο περιδιαβαίνει τους δρόμους της πόλης και εξαπολύει ένα πολύχρωμο καλλιτεχνικό αντάρτικο, αιφνιδιάζοντας ευχάριστα τους Αθηναίους.
Ως «κομάντος της τέχνης» οι χορευτές και οι ηθοποιοί της ομάδας, περιφέρονται από γειτονιά σε γειτονιά, κάνοντας στάσεις σε πλατείες, ακάλυπτους πολυκατοικιών, λαϊκές αγορές και άλλα απρόσμενα σημεία, για να παρουσιάσουν αυτοσχέδιες παραστάσεις που περιλαμβάνουν, χορό, θέατρο, μουσική και. παιχνίδι. Στόχος τους η διασπορά τους σε όλη την πόλη και η ενεργή εμπλοκή των πολιτών.
«Η χοροθεατρική ομάδα «Παρακούν» είναι «προϊόν» της γνωριμίας ανθρώπων μέσα από το Παιχνίδι που ονομάστηκε "Ποιος είναι ο Αρχηγός" και πραγματοποιείται κάθε Κυριακή στο Θέατρο Olvio στο Γκάζι» εξηγεί η Έλενα Καραμπούλα, μέρος της ομάδας Παρακούν.
«Όλα γεννήθηκαν, πριν από πέντε χρόνια από την ανάγκη να προσθέσουμε λίγη χαρά και ανεμελιά στην ζωή μας προσκαλώντας ανθρώπους, ανεξάρτητα από την ηλικία τους και την καλλιτεχνική τους Παιδεία-τεχνική, να παίξουν μαζί μας, να εκφραστούν, να αυτοσχεδιάσουν και να μοιραστούν συναισθήματα και ανάγκες.
Στη συνέχεια μας γεννήθηκε η διάθεση να ενώσουμε τις δυνάμεις μας, να μιλήσουμε για όλα αυτά που βιώνουμε καθημερινά, καταστάσεις που μας κάνουν να νιώθουμε μόνοι, απροστάτευτοι και χωρίς όνειρα» συμπληρώνει.
Όσο για την απόφασή τους να λάβουν μέρος στο φετινό Fringe, η ίδια αναφέρει: «Είχαμε επαφή με στελέχη του φεστιβάλ, τα οποία γνώριζαν τη δουλειά μας και μας προτάθηκε να επανδρώσουμε το καλλιτεχνικό αντάρτικο λεωφορείο». Άλλωστε, στόχος της δράσης δεν είναι μόνο να προσελκύσει επισκέπτες στις κύριες εκδηλώσεις του Fringe, αλλά και να μεταφέρει την ατμόσφαιρα του φεστιβάλ εκτός του κέντρου, με αφορμή και το φετινό θέμα, «Smile in the mind».
«Καθώς η φιλοσοφία της συγκεκριμένης δράσης είναι πολύ κοντά στη δική μας- δηλαδή να επιδιώκουμε το χαμόγελο στην καθημερινότητά μας- δεχτήκαμε με χαρά την πρόταση. Πιάνουμε το γκρίζο στα πρόσωπα των συμπολιτών μας αποφασίσαμε να δράσουμε ενεργά» προσθέτει.
Τι είναι αυτό όμως που θα βιώσουν οι ανυποψίαστοι περαστικοί στο δρόμο ; «Οι δράσεις αποτελούν ένα «μείγμα» χορού, μουσικής και θεατρικού αυτοσχεδιασμού.
Μπορεί οι περαστικοί να δουν καλοντυμένες κυρίες και κυρίους να τους μεταφέρουν σε μια άλλη εποχή, μπορεί να δουν ένα ανθρώπινο κύμα, ένα καπέλο να αλλάζει μορφές, είτε κατοικίδια σε παροξυσμό! Και ποιος ξέρει τι άλλο…» εξηγεί.
Οι διαδρομές του αντάρτικου λεωφορείου καθώς και οι στάσεις σε γειτονιές έχουν ήδη επιλεχθεί ωστόσο,- όπως λέει η ίδια- καθώς η Αθήνα είναι μια ιδιαίτερα ζωντανή πόλη στην οποία τα δεδομένα αλλάζουν από στιγμή σε στιγμή, θα είμαστε σε ετοιμότητα και θα την αφουγκραζόμαστε.
«Αν κάποιο σημείο της πόλης θέλει λίγο χρώμα και χαμόγελο μπορεί να το αποφασίζουμε εκείνη τη στιγμή και επί τόπου να σταματάμε. Σκοπεύουμε να κάνουμε καθημερινά τρεις στάσεις σε τρεις διαφορετικές γειτονιές με διάρκεια 15 με 20 λεπτών η κάθε μία», αναφέρει.
Πως πιστεύουν όμως ότι θα ανταποκριθεί ο κόσμος στο δικό τους καλλιτεχνικό αντάρτικο; «Το να παρακούς (Παρακούν) δεν είναι πρόβλημα της ακοής. Είναι άποψη πάνω στην οποία χτίστηκε η ομάδα. Αντί της θλίψης, της στενοχώριας και του οποιουδήποτε αδιεξόδου προτείνουμε Χαρά, Ευθυμία και Συλλογικότητα. Πιστεύουμε πως αυτή η πρόταση αφορά όλους και ενδιαφέρει, ειδικότερα σήμερα» υποστηρίζει.
Άλλωστε, σύμφωνα με την ίδια «όλα αυτά αποτελούν μόνο την αρχή μιας πορείας που στοχεύει στην ένταξη της πίστης και της ελπίδας στην καθημερινότητά μας, στο να χρωματίσουμε τις στιγμές μας και εν τέλει στο να ξαναβάλουμε λίγη ποίηση στον στυγνά ρεαλιστικό τρόπο ζωής μας».
Μιλώντας για το πόσο εύκολο είναι να επιβιώσει μία νέα καλλιτεχνική ομάδα στις μέρες μας, η Έλενα Καραμπούλα λέει: «Συνηθίζουμε να χαρακτηρίζουμε τον εαυτό μας «εθελοντές επαγγελματίες». Φυσικά είναι πολύ δύσκολη η επιβίωση της ομάδας μας αλλά και κάθε άλλης καλλιτεχνικής ομάδας στις μέρες μας. Όλα τα μέλη μας συμμετέχουν εθελοντικά, χωρίς καμία αμοιβή. Αυτή η «κατάθεση», ωστόσο, έχει ατομικά και ομαδικά οφέλη που πιστεύουμε ότι θα οδηγήσουν σε ένα όμορφο παρόν και σε ένα ακόμη ομορφότερο μέλλον. Η απόφασή μας να λειτουργούμε με έναν κοινοτικό τρόπο πιστεύουμε ότι λειαίνει τις δυσκολίες των καιρών και ξεπερνά τα όποια προβλήματα προκύπτουν».
Στην Ελλάδα της οικονομικής κρίσης, πόσο άραγε η τέχνη μπορεί να λειτουργήσει «θεραπευτικά» και να προτείνει λύσεις;
«Ο χρόνος και οι εποχές μπορεί να αλλάζουν, αλλά οι άξιες ζωής παραμένουν σταθερές. Ο καλλιτέχνης όπως και όλοι μας, πρώτα από όλα είναι άνθρωπος. Περάσαμε μέσα από χρόνια πολλών ευκολιών και πλούσιων παροχών με αποτέλεσμα η μνήμη να αδυνατήσει. Την ανθρώπινη πλευρά του την ξέχασε και οφείλει να την ξαναβρεί. Τότε μόνον η τέχνη θεραπεύει» υποστηρίζουν τα μέλη των «Παρακούν».
«Δεν πιστεύουμε πως οι μεγάλες ιδέες θα σώσουν ή έστω θα βελτιώσουν κάτι στις κοινωνίες μας. Δεν έχει τόση σημασία ποιο ρόλο θα επιλέξει να έχει ο καλλιτέχνης στις μέρες μας όση σημασία έχει η αθωότητα και η απλότητα με την οποία δρα και υπάρχει. Για αυτό και πρωτίστως υποστηρίζουμε ένθερμα τα παιχνίδια μας» προσθέτουν.
Κλείνοντας οι «Παρακούν» τονίζουν την πίστη τους στην συλλογικότητα και στην ομάδα.
«Όταν άνθρωποι ενώνονται με κοινή συνείδηση πως υπηρετούν ένα όραμα, το όποιο επερχόμενο αποτέλεσμα ξεπερνά την κάθε βαθύτερη επιθυμία. Διατηρούμε πάντα μια ανοιχτή πρόσκληση σε ανθρώπους που επιθυμούν να αθωωθούν παίζοντας» καταλήγουν.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ ΠΗΓΗ : Nooz.gr Link:[]
Ένα ιδιόμορφο λεωφορείο έχει κάνει την εμφάνισή του στην πόλη, στο πλαίσιο του φετινού Athens Fringe Festival που διοργανώνεται για τρίτη συνεχή χρονιά στην Αθήνα. Με επιβάτες του όχι τουρίστες, αλλά τη χοροθεατρική ομάδα «Παρακούν», το ανοιχτό λεωφορείο περιδιαβαίνει τους δρόμους της πόλης και εξαπολύει ένα πολύχρωμο καλλιτεχνικό αντάρτικο, αιφνιδιάζοντας ευχάριστα τους Αθηναίους.
Ως «κομάντος της τέχνης» οι χορευτές και οι ηθοποιοί της ομάδας, περιφέρονται από γειτονιά σε γειτονιά, κάνοντας στάσεις σε πλατείες, ακάλυπτους πολυκατοικιών, λαϊκές αγορές και άλλα απρόσμενα σημεία, για να παρουσιάσουν αυτοσχέδιες παραστάσεις που περιλαμβάνουν, χορό, θέατρο, μουσική και. παιχνίδι. Στόχος τους η διασπορά τους σε όλη την πόλη και η ενεργή εμπλοκή των πολιτών.
«Η χοροθεατρική ομάδα «Παρακούν» είναι «προϊόν» της γνωριμίας ανθρώπων μέσα από το Παιχνίδι που ονομάστηκε "Ποιος είναι ο Αρχηγός" και πραγματοποιείται κάθε Κυριακή στο Θέατρο Olvio στο Γκάζι» εξηγεί η Έλενα Καραμπούλα, μέρος της ομάδας Παρακούν.
«Όλα γεννήθηκαν, πριν από πέντε χρόνια από την ανάγκη να προσθέσουμε λίγη χαρά και ανεμελιά στην ζωή μας προσκαλώντας ανθρώπους, ανεξάρτητα από την ηλικία τους και την καλλιτεχνική τους Παιδεία-τεχνική, να παίξουν μαζί μας, να εκφραστούν, να αυτοσχεδιάσουν και να μοιραστούν συναισθήματα και ανάγκες.
Στη συνέχεια μας γεννήθηκε η διάθεση να ενώσουμε τις δυνάμεις μας, να μιλήσουμε για όλα αυτά που βιώνουμε καθημερινά, καταστάσεις που μας κάνουν να νιώθουμε μόνοι, απροστάτευτοι και χωρίς όνειρα» συμπληρώνει.
Όσο για την απόφασή τους να λάβουν μέρος στο φετινό Fringe, η ίδια αναφέρει: «Είχαμε επαφή με στελέχη του φεστιβάλ, τα οποία γνώριζαν τη δουλειά μας και μας προτάθηκε να επανδρώσουμε το καλλιτεχνικό αντάρτικο λεωφορείο». Άλλωστε, στόχος της δράσης δεν είναι μόνο να προσελκύσει επισκέπτες στις κύριες εκδηλώσεις του Fringe, αλλά και να μεταφέρει την ατμόσφαιρα του φεστιβάλ εκτός του κέντρου, με αφορμή και το φετινό θέμα, «Smile in the mind».
«Καθώς η φιλοσοφία της συγκεκριμένης δράσης είναι πολύ κοντά στη δική μας- δηλαδή να επιδιώκουμε το χαμόγελο στην καθημερινότητά μας- δεχτήκαμε με χαρά την πρόταση. Πιάνουμε το γκρίζο στα πρόσωπα των συμπολιτών μας αποφασίσαμε να δράσουμε ενεργά» προσθέτει.
Τι είναι αυτό όμως που θα βιώσουν οι ανυποψίαστοι περαστικοί στο δρόμο ; «Οι δράσεις αποτελούν ένα «μείγμα» χορού, μουσικής και θεατρικού αυτοσχεδιασμού.
Μπορεί οι περαστικοί να δουν καλοντυμένες κυρίες και κυρίους να τους μεταφέρουν σε μια άλλη εποχή, μπορεί να δουν ένα ανθρώπινο κύμα, ένα καπέλο να αλλάζει μορφές, είτε κατοικίδια σε παροξυσμό! Και ποιος ξέρει τι άλλο…» εξηγεί.
Οι διαδρομές του αντάρτικου λεωφορείου καθώς και οι στάσεις σε γειτονιές έχουν ήδη επιλεχθεί ωστόσο,- όπως λέει η ίδια- καθώς η Αθήνα είναι μια ιδιαίτερα ζωντανή πόλη στην οποία τα δεδομένα αλλάζουν από στιγμή σε στιγμή, θα είμαστε σε ετοιμότητα και θα την αφουγκραζόμαστε.
«Αν κάποιο σημείο της πόλης θέλει λίγο χρώμα και χαμόγελο μπορεί να το αποφασίζουμε εκείνη τη στιγμή και επί τόπου να σταματάμε. Σκοπεύουμε να κάνουμε καθημερινά τρεις στάσεις σε τρεις διαφορετικές γειτονιές με διάρκεια 15 με 20 λεπτών η κάθε μία», αναφέρει.
Πως πιστεύουν όμως ότι θα ανταποκριθεί ο κόσμος στο δικό τους καλλιτεχνικό αντάρτικο; «Το να παρακούς (Παρακούν) δεν είναι πρόβλημα της ακοής. Είναι άποψη πάνω στην οποία χτίστηκε η ομάδα. Αντί της θλίψης, της στενοχώριας και του οποιουδήποτε αδιεξόδου προτείνουμε Χαρά, Ευθυμία και Συλλογικότητα. Πιστεύουμε πως αυτή η πρόταση αφορά όλους και ενδιαφέρει, ειδικότερα σήμερα» υποστηρίζει.
Άλλωστε, σύμφωνα με την ίδια «όλα αυτά αποτελούν μόνο την αρχή μιας πορείας που στοχεύει στην ένταξη της πίστης και της ελπίδας στην καθημερινότητά μας, στο να χρωματίσουμε τις στιγμές μας και εν τέλει στο να ξαναβάλουμε λίγη ποίηση στον στυγνά ρεαλιστικό τρόπο ζωής μας».
Μιλώντας για το πόσο εύκολο είναι να επιβιώσει μία νέα καλλιτεχνική ομάδα στις μέρες μας, η Έλενα Καραμπούλα λέει: «Συνηθίζουμε να χαρακτηρίζουμε τον εαυτό μας «εθελοντές επαγγελματίες». Φυσικά είναι πολύ δύσκολη η επιβίωση της ομάδας μας αλλά και κάθε άλλης καλλιτεχνικής ομάδας στις μέρες μας. Όλα τα μέλη μας συμμετέχουν εθελοντικά, χωρίς καμία αμοιβή. Αυτή η «κατάθεση», ωστόσο, έχει ατομικά και ομαδικά οφέλη που πιστεύουμε ότι θα οδηγήσουν σε ένα όμορφο παρόν και σε ένα ακόμη ομορφότερο μέλλον. Η απόφασή μας να λειτουργούμε με έναν κοινοτικό τρόπο πιστεύουμε ότι λειαίνει τις δυσκολίες των καιρών και ξεπερνά τα όποια προβλήματα προκύπτουν».
Στην Ελλάδα της οικονομικής κρίσης, πόσο άραγε η τέχνη μπορεί να λειτουργήσει «θεραπευτικά» και να προτείνει λύσεις;
«Ο χρόνος και οι εποχές μπορεί να αλλάζουν, αλλά οι άξιες ζωής παραμένουν σταθερές. Ο καλλιτέχνης όπως και όλοι μας, πρώτα από όλα είναι άνθρωπος. Περάσαμε μέσα από χρόνια πολλών ευκολιών και πλούσιων παροχών με αποτέλεσμα η μνήμη να αδυνατήσει. Την ανθρώπινη πλευρά του την ξέχασε και οφείλει να την ξαναβρεί. Τότε μόνον η τέχνη θεραπεύει» υποστηρίζουν τα μέλη των «Παρακούν».
«Δεν πιστεύουμε πως οι μεγάλες ιδέες θα σώσουν ή έστω θα βελτιώσουν κάτι στις κοινωνίες μας. Δεν έχει τόση σημασία ποιο ρόλο θα επιλέξει να έχει ο καλλιτέχνης στις μέρες μας όση σημασία έχει η αθωότητα και η απλότητα με την οποία δρα και υπάρχει. Για αυτό και πρωτίστως υποστηρίζουμε ένθερμα τα παιχνίδια μας» προσθέτουν.
Κλείνοντας οι «Παρακούν» τονίζουν την πίστη τους στην συλλογικότητα και στην ομάδα.
«Όταν άνθρωποι ενώνονται με κοινή συνείδηση πως υπηρετούν ένα όραμα, το όποιο επερχόμενο αποτέλεσμα ξεπερνά την κάθε βαθύτερη επιθυμία. Διατηρούμε πάντα μια ανοιχτή πρόσκληση σε ανθρώπους που επιθυμούν να αθωωθούν παίζοντας» καταλήγουν.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ ΠΗΓΗ : Nooz.gr Link:[]