Ανέκαθεν το Κύπελλο ΟΥΕΦΑ, ή πλέον Europa League, ήταν ο θεσμός των μεγάλων εκπλήξεων. Η παρουσία της Μπράγκα στον φετινό τελικό αποδεικνύει του λόγου το αληθές. Από τη Βιντεότον μέχρι τη Φούλαμ, το contra.gr έψαξε και βρήκε τις 10 πιο χαρακτηριστικές περιπτώσεις ομάδων που από το μηδέν έφτασαν τουλάχιστον στον τελικό (videos).
Σχετικά links
Ευρώπη - Europa League
Europa League: Ενας πολυεθνικός κόσμος
Οταν άρχιζαν οι φετινές ευρωπαϊκές διοργανώσεις, ουδείς θα πόνταρε τα χρήματά του στη Μπράγκα να φτάσει μέχρι τον τελικό. Ακολούθησαν πολλά παιχνίδια, πολλές φάσεις νοκ άουτ και σχεδόν σε όλες ήταν αουτσάιντερ. Από τα προκριματικά του Champions League, όταν κατατρόπωσε τη Σεβίλλη, μέχρι τις νοκ άουτ φάσεις του Europa League.
Μέχρι που έδωσε... ραντεβού στο Δουβλίνο, στις 18 Μαΐου, αφήνοντας "θύματα" πίσω της, αποκλείοντας κατά σειρά στα νοκ άουτ Λεχ Πόζναν (την ομάδα που απέκλεισε τη Γιουβέντους στους ομίλους), Λίβερπουλ (τους αναγεννημένους "κόκκινους" του Κένι Νταλγκλις), Ντιναμό Κιέβου (ξεκούραστη λόγω έναρξης ουκρανικού πρωταθλήματος), Μπενφίκα (στον "εμφύλιο" απέναντι στην ομάδα που την απέκλεισε στο κύπελλο Πορτογαλίας).
Το Κύπελλο UEFA, όμως, από το παρελθόν προσφερόταν για τέτοιες στιγμές. Εδινε την ευκαιρία σε ομάδες που δεν μπορούν να καταξιωθούν στο Champions League να διεκδικήσουν ένα ευρωπαϊκό τρόπαιο. Εστω κι αν δεν ανήκουν στα κορυφαία πρωταθλήματα, έστω κι αν δεν... γεμίζουν το μάτι σε διασυλλογικό επίπεδο. Ασχέτως εάν οι ελληνικές ομάδες κάθε χρόνο υποβαθμίζουν την προοπτική συμμετοχής τους στον θεσμό, οι ονειροπόλοι ξένοι μάλλον κάτι ξέρουν...
Αναζητήσαμε τις 10 πιο... φιλόδοξες ομάδες που κατάφεραν να φτάσουν μέχρι τον τελικό σχεδόν με μηδενικές βάσεις. Χωρίς το όνομα, χωρίς τα πολλά αστέρια, πολλές φορές ως "πυροτεχνήματα". Ωστόσο κατάφεραν να δώσουν το "παρών" σε ένα ευρωπαϊκό τελικό και να τους γράψει η ιστορία. Ορισμένοι, μάλιστα, επέστρεψαν στην πατρίδα τους με το τρόπαιο...
2010 Φούλαμ
Η Φούλαμ του 2010
Σβάρτσερ, Πέιντσιλ, Χάνγκελαντ, Χιουζ, Κοντσέσκι, Ετουχού, Μέρφι, Νταφ, Ντέιβις, Γκέρα, ΖαμόραΥπήρξε η αιτία του συνθήματος "Hodgson for England". Η επί 2,5 χρόνια δουλειά του Αγγλου τεχνικού έφτασε στο απόγειο με την πορεία της Φούλαμ μέχρι τον τελικό της "Νόρντμπανκ Αρένα" του Αμβούργου, όπου ηττήθηκε εν τέλει με 2-1 στην παράταση από την Ατλέτικο Μαδρίτης του Ντιέγο Φορλάν, του MVP του επερχόμενου Παγκοσμίου Κυπέλλου. Προτού ο ξανθομάλλης επιθετικός "εκτελέσει" με 2 γκολ τους Λονδρέζους, είχε προηγηθεί μία πορεία σαν "παραμύθι" για τη Φούλαμ και σαν εφιάλτης για την προηγούμενη κάτοχο Σαχτάρ Ντόνετσκ, τη δις πρωταθλήτρια Ευρώπης Γιουβέντους, την τότε πρωταθλήτρια Γερμανίας Βόλφσμπουργκ και την οικοδέσπινα του τελικού ομάδα του Αμβούργου.
Η Φούλαμ υποκύπτει στον τελικό
2006 Μίντλεσμπρο
Η Μίντλεσμπρο του 2006
Σβάρτσερ, Πάρναμπι, Εχιόγκου, Σάουθγκεϊτ, Μόρισον, Μπόατενγκ, Ντάουνινγκ, Βίντουκα, Χάσελμπαϊνκ, Αϊγεγκμπένι, ΜακαρόνεΕίχε προειδοποιήσει από τις εμφανίσεις της στο λιγκ καπ Αγγλίας, ωστόσο φαίνεται πως κανείς δεν την πήρε σοβαρά. Ηταν η αφορμή ώστε ο Στιβ Μακλάρεν από βοηθός του σερ Αλεξ Φέργκιουσον να γίνει ομοσπονδιακός τεχνικός της Αγγλίας.
Ο λόγος για την Μίντλεσμπρο, που το 2005-06 κατάφερε να κάνει την έκπληξη και να φτάσει μέχρι τον τελικό του θεσμού, έστω κι αν εκεί φάνηκαν οι πραγματικές δυνατότητές της, χάνοντας με 4-1 από την Σεβίλλη. Αποκλείοντας Στουτγκάρδη και Ρόμα, πάντως, στις πρώτες νοκ άουτ φάσεις, έδειξε τα δόντια της και με δύο εκπληκτικές τεσσάρες-ανατροπές στα προημιτελικά και τα ημιτελικά επί Βασιλείας και Στεάουα Βουκουρεστίου, έφτασε μέχρι τον τελικό.
Η πορεία της Μίντλεσμπρο
2001 Αλαβές
Η Αλαβές του 2001
Κόντρα, Καρμόνα, Τέγεθ, Εγκεν, Κρόιφ, Τόμιτς, Αστουντίγιο, Μορένο, Αλόνσο, Μοσελίν, ΜπεγκόνιαΤο 1999 κέρδισε μία από τις σπάνιες παρουσίες της στην Primera Division και τη νέα σεζόν τερμάτισε έκτη, ένα βαθμό πίσω από την πρωταθλήτρια Ευρώπης Ρεάλ Μαδρίτης. Συμμετείχε στο Κύπελλο UEFA και άρχισε μία μαγική πορεία υπό την καθοδήγηση του αναμορφωτή της, Χοσέ Μανουέλ Εσνάλ.
Πρώτο θύμα η Γκαζιάντεπσπορ, έστω και με μία αγχωτική πρόκριση στην Τουρκία, ακολούθησαν Λίλεστρομ και Ρόζενμποργκ από την Νορβηγία, η έκπληξη με τη νίκη μέσα στο Μιλάνο επί της Ιντερ, ο "εμφύλιος" στα προημιτελικά με την Βαγεκάνο και η επίδειξη δύναμης κόντρα στην Καϊζερσλάουτερν. Τελευταίο παιχνίδι, κόντρα στην πολύπειρη Λίβερπουλ που έφτασε για πρώτη φορά σε ευρωπαϊκό τελικό, μετά τα γεγονότα του "Χέιζελ". Συναρπαστικό ενενηντάλεπτο γεμάτο ανατροπές με καθοριστικό γκολ του Ζόρντι Κρόιφ στο τέλος, παράταση με μοιραίο τον Ντελφί Χέλι που με αυτογκόλ έδωσε τη νίκη στους Αγγλους στο 115’ (ίσχυε ο κανόνας του "ξαφνικού θανάτου"). Εν συνεχεία, τα αστέρια έφυγαν (και ουδείς στέριωσε κάπου σοβαρά), ήρθε ο... τυφώνας Ντμίτρι Πίτερμαν και κατάφερε να διαλύσει την ομάδα, η οποία πλέον βρίσκεται στην Segunda Division.
Ο εκπληκτικός τελικός Λίβερπουλ-Αλαβές
2000 Γαλατάσαραϊ
Η Γαλατάσαραϊ του 2000
Ταφαρέλ, Κορκμάζ, Ποπέσκου, Χάτζι, Νταβαλά, Μπουρούκ, Σουκούρ, Ακιέλ, Ουνσάλ, Σας, ΕρντέμΗ... περιπέτειά της άρχισε από το Champions League, όπου ολοκληρώθηκε σύντομα. Τρίτη θέση στους ομίλους και η ομάδα του Φατίχ Τερίμ συνέχιζε στο Κύπελλο UEFA. Ακόμα κι έτσι οι Τούρκοι δεν το έβαλαν κάτω κι προλείαναν το έδαφος για το Μουντιάλ του 2002, φτάνοντας μέχρι την κορυφή. Εστω και σε... δεύτερο επίπεδο. Πρώτο εμπόδιο σχετικά εύκολο, η ιταλική Μπολόνια. Δεύτερο η Ντόρτμουντ, την οποία και κέρδισε μέσα στην Γερμανία και πήρε την πρόκριση.
Ο δρόμος είχε ανοίξει και η αντίσταση Μαγιόρκα φάνταζε αμελητέα. Με την Λιντς τα πράγματα ήταν πιο δύσκολα, μιας και τα "παγώνια" βρίσκονταν στα σπάργανα της σπουδαίας πορείας τους στο Champions League ένα χρόνο μετά. Παρ’ όλα αυτά (και με δύο νεκρούς Αγγλους στο πρώτο ματς της Κωνσταντινούπολης) πήραν την πρόκριση για τον τελικό κόντρα στο μεγάλο φαβορί, την Αρσεναλ. Η ομάδα του Αρσέν Βενγκέρ δεν κατάφερε να υποτάξει τους Τούρκους, το παιχνίδι οδηγήθηκε στα πέναλτι και εκεί η Γαλατά πήρε τη νίκη με 4-2, συνεχίζοντας την θριαμβευτική πορεία στη συνέχεια, κερδίζοντας το Σούπερ Καπ Ευρώπης κόντρα στην Ρεάλ Μαδρίτης. Εκτοτε, αναζητείται ευρωπαϊκή πορεία...
Η Γαλατάσαραϊ κατακτά το τρόπαιο
1994 Ζάλτσμπουργκ
Η Ζάλτσμπουργκ του 1994
Κόνραντ, Λάινερ, Στάνιερ, Αϊγκνερ, Μαρκίνιο, Πφάιφενμπεργκερ, Φάιερζίνγκερ, Χέτερ, ΤζούρτσεβιτςΠριν την αποκτήσει η Red Bull και γίνει γνωστή παγκοσμίως, η Ζάλσμπουργκ είχε... ομάδα. Λεγόταν Καζινό και κατάφερε να κατακτήσει τρία πρωταθλήματα (1994, 1995, 1997), να βρεθεί στους ομίλους του Champions League (αντίπαλος της ΑΕΚ το 1995). Το 1994, όμως, γνώρισε τη μεγαλύτερη διάκριση της ιστορίας της, φτάνοντας μέχρι τον τελικό του Κυπέλλου UEFA. Ανέλπιστα είναι η αλήθεια, αφού ποτέ δεν είχε τους αχτύπητους παίκτες, απλώς στηριζόταν στο καλό σύνολο.
Η Ντουνάισκα Στρέντα κι η Αντβέρπ ήταν τα πρώτα ασήμαντα εμπόδια, ωστόσο στους 16 χρειάστηκε τη διαδικασία της παράτασης για να υπερκεράσει την αντίσταση της Σπόρτινγκ Λισαβόνας, με νίκη 3-0. Επόμενο "θύμα" η Αϊντραχτ Φρανκφούρτης (με δύο νίκες μάλιστα) και στον ημιτελικό ακόμα μία γερμανική ομάδα, η άκρως υπολογίσιμη Καρλσρούη (η οποία είχε συντρίψει με 7-0 την Βαλένθια λίγο νωρίτερα), την οποία και ξεπέρασε στα εκτός έδρας γκολ. Ο διπλός τελικός με την Ιντερ δεν ήταν εύκολη υπόθεση. Οι "νερατζούρι" εξάλλου κυριάρχησαν στο Κύπελλο UEFA τη δεκαετία του ’90 με τρία τρόπαια. Δύο ήττες με 1-0 και κάπου εκεί έλαβαν τέλος τα όνειρα των Αυστριακών του "γερόλυκου" Οτο Μπάριτς.
Ο Γιονκ "σκοτώνει" τη Ζάλτσμπουργκ
1992 Τορίνο
Η Τορίνο του 1992
Μαρκετζιάνι, Μούσι, Σίφο, Βεντουρίν, Λεντίνι, Κασαγκράντε, Φούζι, Κραβέρο, ΜπρούνοΤο 1990 η Τορίνο περνούσε ακόμα μία σεζόν στην Serie B. Η "γκράντε γκρανάτα" αποτελούσε μακρινή ανάμνηση και πλέον πανηγυριζόταν ακόμα και η άνοδος στην πρώτη κατηγορία. Μία εκπληκτική πορεία τη νέα σεζόν, όμως, με τον Εμιλιάνο Μοντόνικο στο τιμόνι και αρκετούς φερέλπιδες παίκτες κατάφερε να κερδίσει το "εισιτήριο" για το Κύπελλο UEFA και στη συνέχεια να φτάσει μέχρι τον τελικό. Υπό την αρωγή του Λουτσιάνο Μότζι που... μάθαινε τα πρώτα κόλπα της καριέρας του, σύμφωνα με τις... κακές γλώσσες.
Οπως και να έχει η ισλανδική Ρεϊκιαβίκουρ και η πορτογαλική Μποαβίστα δεν αντιστάθηκαν, η ΑΕΚ στη φάση των 16 πήρε ισοπαλία 2-2 στην Αθήνα, αλλά έχασε με 1-0 στο Πιεμόντε (και φώναζε για τη διαιτησία), στα προημιτελικά η Μπολκλούμπεν υπήρξε εύκολη λεία. Στα ημιτελικά, οι "ταύροι" αντιμετώπιζαν την Ρεάλ Μαδρίτης του Σάντσεζ και του Μπουντραγκένιο και πέρασαν, ωστόσο στον τελικό οι δυνάμεις είχαν στερεύσει. Απέναντι στον προπομπό της σπουδαίας ομάδας του Αγιαξ των μέσων του '90, δύο ισοπαλίες δεν ήταν αρκετές, αφού στο "Κομουνάλε" δέχθηκε δύο γκολ και έχασε το τρόπαιο στα εκτός έδρας τέρματα. Ενα κύπελλο, ένα Σούπερ Καπ και πολλοί υποβιβασμοί η συνέχεια της Τορίνο.
Η Τορίνο κόντρα στον Αγιαξ
1987 Νταντί Γιουνάιτεντ
Η Νταντί Γιουνάιτεντ του 1987
Τόμπσον, Μάλπας, Χολτ, Μακινάλι, Μπάνον, Στάροκ, Μπόμοντ, Ρέντφορντ, ΦέργκιουσονΗ Νταντί Γιουνάιτεντ ηττήθηκε στο φετινό λιγκ καπ στα πέναλτι από την Ρέιντζερς, ωστόσο με τον Τζιμ Μακλίν στον πάγκο της δύσκολα θα έχανε ένα τέτοιο τρόπαιο. Οι Σκοτσέζοι υπήρξαν η τρίτη (κι ενίοτε η δεύτερη) δύναμη του εγχώριου ποδοσφαίρου τη δεκαετία του ’80 και το επιστέγασμα ήταν η παρουσία τους στον τελικό του Κυπέλλου UEFA του 1987 (είχε προϊδεάσει με πορεία μέχρι τα ημιτελικά του Κυπέλλου Πρωταθλητριών το 1984). Λανς, Ουνιβερσιτατέα Κραϊόβα και Χάιντουκ Σπλιτ ξεπεράστηκαν εν αρχής.
Στα προημιτελικά, όμως, αντίκρισε τον αποκλεισμό, αφού αντιμετώπιζε την... βρετανική Μπαρτσελόνα των Βέναμπλς στον πάγκο και Λίνεκερ, Χιουζ και Αρτσιμπαλντ στο γήπεδο. Με δύο νίκες έκανε την έκπληξη, ενώ ως αουτσάιντερ αντιμετώπισε και την Γκλάντμπαχ στα ημιτελικά, αλλά για ακόμα μία φορά εκμεταλλεύτηκε στο έπακρο το "Τάνανταϊς Παρκ" και προκρίθηκε στον τελικό. Κόντρα στην πανίσχυρη Γκέτεμπογκ της εποχής δεν τα κατάφερε και με ήττα στην Σουηδία και ισοπαλία στο Νταντί βρέθηκε στην πλευρά των ηττημένων. Εκεί όπου βρίσκεται σχεδόν πάντοτε από τη στιγμή που ο Μακλίν, το 1993, έφυγε από τον πάγκο και ανέλαβε την προεδρία...
Ο τελικός της Νταντί Γιουνάιτεντ
1985 Βιντεότον
Η Βιντεότον του 1985
Π. Ντιστλ, Τσουχάι, Βεγκ, Χορβάτ, Τσονγκράντι, Βάνταζ, Σάμπο, Νόβατ, Μάγερ, ΜπορσάνιΟι... μυημένοι, την έφεραν στο μυαλό τους το 2006, όταν κατέκτησε το κύπελλο Ουγγαρίας. Βέβαια το όνομα Φέχερβαρ ίσως να μπέρδευε. Η χορηγία της Βιντεότον είχε λήξει προ πολλού βλέπετε και η άσημη ομάδα η οποία απείλησε την τρανή Ρεάλ Μαδρίτης στον τελικό του Κυπέλλου UEFA το 1985 έχασε χρήματα και... κομμάτι της ιστορίας της. Κι όμως η Βιντεότον άξιζε να φτάσει μέχρι εκεί ύστερα από μία αξιοθαύμαστη πορεία.
Η δύσκολη πρόκριση επί της Ντούκλα Πράγας δεν κατέδειξε τις δυνατότητές της, ωστόσο η τεσσάρα επί της Παρί Σεν Ζερμέν το έκανε. Ακολούθησε μία πεντάρα απέναντι στην Παρτιζάν και μετά η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, την οποία ξεπέρασε στα πέναλτι. Μετά από αυτόν τον θρίαμβο, η Ζελέζνιτσαρ δεν ήταν δυνατό να προβάλει σθεναρή αντίσταση στα ημιτελικά. Ο τελικός, όμως, ήταν διαφορετική περίπτωση. Ηττα με 3-0 μέσα στο Σοστόι και στον επαναληπτικό του "Σαντιάγκο Μπερναμπέου", με την Ρεάλ αδιάφορη, ουσιαστικά μία νίκη... αίγλης με 1-0 και αντίο με ψηλά το κεφάλι. Αντίο και από οποιαδήποτε διάκριση γενικώς, μέχρι το προπέρσινο κύπελλο.
Η Βιντεότον στον τελικό
1978 Μπαστιά
Η Μπαστιά του 1978
Ιάρντ, Παπί, Λακουεστά, Λαριός, Ρεπ, Κριμάου, Μαριότ, Φελίς, Γκεσντόν, ΚαζέςΗ Κορσική γνώρισε μεγάλες πιένες το 1978, με βασικό παράγοντα την Μπαστιά. Μέχρι λίγα χρόνια πριν μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας, η ομάδα του Πιερ Καουζάκ βρήκε την... υγειά της τη δεκαετία του ’70, τερματίζοντας σχεδόν σταθερά πάνω από το μισό του πίνακα της βαθμολογίας.
Η συμμετοχή της στο Κύπελλο UEFA του 1987 εξελίχθηκε σε ευκαιρία καταξίωσης, που δεν της τη στέρησε η Νιούκαστλ και η Τορίνο στους πρώτους γύρους. Στα προημιτελικά έκανε πάρτι στο πρώτο ματς με την Καρλς Τσάις Ιενα κερδίζοντας με 7-2, στη συνέχεια δύο γκολ στην Ελβετία στην ήττα με 3-2 από την Γκρασχόπερς αποδείχθηκαν καθοριστικά και ο τελικός ήταν γεγονός. Εκεί, όμως, τέθηκε αντιμέτωπη με μία εξαιρετικά φορμαρισμένη ομάδα της εποχής, την Αϊντχόφεν. Κανένα γκολ στο παιχνίδι του "Αρμάν Σεζαρί", ήττα με 3-0 στην Ολλανδία και με την αποχώρηση του Καουζάκ να ακολουθεί, η κατάρρευση ήταν αναπόφευκτη.
Η Μπαστιά στον τελικό
1975 Τβέντε
Η Τβέντε του 1975
Γκρος, φαν Ιρσελ, Τάισεν, Τσάιντεμα, φαν ντερ Βαλ, Ντροστ, Μπος, Γιόιρινγκ, ΜίρενΤίτλο δεν κατάφερε να κατακτήσει μεταπολεμικά. Εφτασε μέχρι τη δεύτερη θέση το 1974, ενώ όλη αυτήν την περίοδο δεν έπεφτε κάτω από τέταρτη. Την επόμενη σεζόν, όμως, λίγο έλειψε να κατακτήσει ευρωπαϊκό τρόπαιο, το Κύπελλο UEFA, αφού έφτασε μέχρι τον τελικό του 1975. Σε μία εποχή που η Ολλανδία κυριαρχούσε στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο, η... μπάλα πήρε και την Τβέντε, έστω κι αν κόντρα στην υπολογίσιμη Ιπσουιτς χρειάστηκε τα εκτός έδρας γκολ για να προχωρήσει.
Ακολούθησε η βελγική "φωτοβολίδα" Μόλενμπεκ (οι σημερινές Βρυξέλλες), η πεντάρα στην Ντούκλα Πράγας και η Βελέζ στα προημιτελικά. Η μεγάλη στιγμή της Τβέντε, όμως, ήρθε στα ημιτελικά, όταν κέρδισε στο πρώτο παιχνίδι με 3-1 την Γιουβέντους στο "Ντίκμαν Στάντιον" και με 1-0 στον επαναληπτικό. Η μετέπειτα τρεις φορές πρωταθλήτρια Μπορούσια Γκλάντμπαχ, όμως, ήταν αξεπέραστη. Το 0-0 στη Γερμανία αποτέλεσε έκπληξη. Το 5-1 του επαναληπτικού έφερε τα πράγματα στη θέση τους και η Τβέντε λίγο αργότερα εξαφανίστηκε ακόμα και από το ολλανδικό προσκήνιο... ΠΗΓΗ: contra.gr Link:[]
Σχετικά links
Ευρώπη - Europa League
Europa League: Ενας πολυεθνικός κόσμος
Οταν άρχιζαν οι φετινές ευρωπαϊκές διοργανώσεις, ουδείς θα πόνταρε τα χρήματά του στη Μπράγκα να φτάσει μέχρι τον τελικό. Ακολούθησαν πολλά παιχνίδια, πολλές φάσεις νοκ άουτ και σχεδόν σε όλες ήταν αουτσάιντερ. Από τα προκριματικά του Champions League, όταν κατατρόπωσε τη Σεβίλλη, μέχρι τις νοκ άουτ φάσεις του Europa League.
Μέχρι που έδωσε... ραντεβού στο Δουβλίνο, στις 18 Μαΐου, αφήνοντας "θύματα" πίσω της, αποκλείοντας κατά σειρά στα νοκ άουτ Λεχ Πόζναν (την ομάδα που απέκλεισε τη Γιουβέντους στους ομίλους), Λίβερπουλ (τους αναγεννημένους "κόκκινους" του Κένι Νταλγκλις), Ντιναμό Κιέβου (ξεκούραστη λόγω έναρξης ουκρανικού πρωταθλήματος), Μπενφίκα (στον "εμφύλιο" απέναντι στην ομάδα που την απέκλεισε στο κύπελλο Πορτογαλίας).
Το Κύπελλο UEFA, όμως, από το παρελθόν προσφερόταν για τέτοιες στιγμές. Εδινε την ευκαιρία σε ομάδες που δεν μπορούν να καταξιωθούν στο Champions League να διεκδικήσουν ένα ευρωπαϊκό τρόπαιο. Εστω κι αν δεν ανήκουν στα κορυφαία πρωταθλήματα, έστω κι αν δεν... γεμίζουν το μάτι σε διασυλλογικό επίπεδο. Ασχέτως εάν οι ελληνικές ομάδες κάθε χρόνο υποβαθμίζουν την προοπτική συμμετοχής τους στον θεσμό, οι ονειροπόλοι ξένοι μάλλον κάτι ξέρουν...
Αναζητήσαμε τις 10 πιο... φιλόδοξες ομάδες που κατάφεραν να φτάσουν μέχρι τον τελικό σχεδόν με μηδενικές βάσεις. Χωρίς το όνομα, χωρίς τα πολλά αστέρια, πολλές φορές ως "πυροτεχνήματα". Ωστόσο κατάφεραν να δώσουν το "παρών" σε ένα ευρωπαϊκό τελικό και να τους γράψει η ιστορία. Ορισμένοι, μάλιστα, επέστρεψαν στην πατρίδα τους με το τρόπαιο...
2010 Φούλαμ
Η Φούλαμ του 2010
Σβάρτσερ, Πέιντσιλ, Χάνγκελαντ, Χιουζ, Κοντσέσκι, Ετουχού, Μέρφι, Νταφ, Ντέιβις, Γκέρα, ΖαμόραΥπήρξε η αιτία του συνθήματος "Hodgson for England". Η επί 2,5 χρόνια δουλειά του Αγγλου τεχνικού έφτασε στο απόγειο με την πορεία της Φούλαμ μέχρι τον τελικό της "Νόρντμπανκ Αρένα" του Αμβούργου, όπου ηττήθηκε εν τέλει με 2-1 στην παράταση από την Ατλέτικο Μαδρίτης του Ντιέγο Φορλάν, του MVP του επερχόμενου Παγκοσμίου Κυπέλλου. Προτού ο ξανθομάλλης επιθετικός "εκτελέσει" με 2 γκολ τους Λονδρέζους, είχε προηγηθεί μία πορεία σαν "παραμύθι" για τη Φούλαμ και σαν εφιάλτης για την προηγούμενη κάτοχο Σαχτάρ Ντόνετσκ, τη δις πρωταθλήτρια Ευρώπης Γιουβέντους, την τότε πρωταθλήτρια Γερμανίας Βόλφσμπουργκ και την οικοδέσπινα του τελικού ομάδα του Αμβούργου.
Η Φούλαμ υποκύπτει στον τελικό
2006 Μίντλεσμπρο
Η Μίντλεσμπρο του 2006
Σβάρτσερ, Πάρναμπι, Εχιόγκου, Σάουθγκεϊτ, Μόρισον, Μπόατενγκ, Ντάουνινγκ, Βίντουκα, Χάσελμπαϊνκ, Αϊγεγκμπένι, ΜακαρόνεΕίχε προειδοποιήσει από τις εμφανίσεις της στο λιγκ καπ Αγγλίας, ωστόσο φαίνεται πως κανείς δεν την πήρε σοβαρά. Ηταν η αφορμή ώστε ο Στιβ Μακλάρεν από βοηθός του σερ Αλεξ Φέργκιουσον να γίνει ομοσπονδιακός τεχνικός της Αγγλίας.
Ο λόγος για την Μίντλεσμπρο, που το 2005-06 κατάφερε να κάνει την έκπληξη και να φτάσει μέχρι τον τελικό του θεσμού, έστω κι αν εκεί φάνηκαν οι πραγματικές δυνατότητές της, χάνοντας με 4-1 από την Σεβίλλη. Αποκλείοντας Στουτγκάρδη και Ρόμα, πάντως, στις πρώτες νοκ άουτ φάσεις, έδειξε τα δόντια της και με δύο εκπληκτικές τεσσάρες-ανατροπές στα προημιτελικά και τα ημιτελικά επί Βασιλείας και Στεάουα Βουκουρεστίου, έφτασε μέχρι τον τελικό.
Η πορεία της Μίντλεσμπρο
2001 Αλαβές
Η Αλαβές του 2001
Κόντρα, Καρμόνα, Τέγεθ, Εγκεν, Κρόιφ, Τόμιτς, Αστουντίγιο, Μορένο, Αλόνσο, Μοσελίν, ΜπεγκόνιαΤο 1999 κέρδισε μία από τις σπάνιες παρουσίες της στην Primera Division και τη νέα σεζόν τερμάτισε έκτη, ένα βαθμό πίσω από την πρωταθλήτρια Ευρώπης Ρεάλ Μαδρίτης. Συμμετείχε στο Κύπελλο UEFA και άρχισε μία μαγική πορεία υπό την καθοδήγηση του αναμορφωτή της, Χοσέ Μανουέλ Εσνάλ.
Πρώτο θύμα η Γκαζιάντεπσπορ, έστω και με μία αγχωτική πρόκριση στην Τουρκία, ακολούθησαν Λίλεστρομ και Ρόζενμποργκ από την Νορβηγία, η έκπληξη με τη νίκη μέσα στο Μιλάνο επί της Ιντερ, ο "εμφύλιος" στα προημιτελικά με την Βαγεκάνο και η επίδειξη δύναμης κόντρα στην Καϊζερσλάουτερν. Τελευταίο παιχνίδι, κόντρα στην πολύπειρη Λίβερπουλ που έφτασε για πρώτη φορά σε ευρωπαϊκό τελικό, μετά τα γεγονότα του "Χέιζελ". Συναρπαστικό ενενηντάλεπτο γεμάτο ανατροπές με καθοριστικό γκολ του Ζόρντι Κρόιφ στο τέλος, παράταση με μοιραίο τον Ντελφί Χέλι που με αυτογκόλ έδωσε τη νίκη στους Αγγλους στο 115’ (ίσχυε ο κανόνας του "ξαφνικού θανάτου"). Εν συνεχεία, τα αστέρια έφυγαν (και ουδείς στέριωσε κάπου σοβαρά), ήρθε ο... τυφώνας Ντμίτρι Πίτερμαν και κατάφερε να διαλύσει την ομάδα, η οποία πλέον βρίσκεται στην Segunda Division.
Ο εκπληκτικός τελικός Λίβερπουλ-Αλαβές
2000 Γαλατάσαραϊ
Η Γαλατάσαραϊ του 2000
Ταφαρέλ, Κορκμάζ, Ποπέσκου, Χάτζι, Νταβαλά, Μπουρούκ, Σουκούρ, Ακιέλ, Ουνσάλ, Σας, ΕρντέμΗ... περιπέτειά της άρχισε από το Champions League, όπου ολοκληρώθηκε σύντομα. Τρίτη θέση στους ομίλους και η ομάδα του Φατίχ Τερίμ συνέχιζε στο Κύπελλο UEFA. Ακόμα κι έτσι οι Τούρκοι δεν το έβαλαν κάτω κι προλείαναν το έδαφος για το Μουντιάλ του 2002, φτάνοντας μέχρι την κορυφή. Εστω και σε... δεύτερο επίπεδο. Πρώτο εμπόδιο σχετικά εύκολο, η ιταλική Μπολόνια. Δεύτερο η Ντόρτμουντ, την οποία και κέρδισε μέσα στην Γερμανία και πήρε την πρόκριση.
Ο δρόμος είχε ανοίξει και η αντίσταση Μαγιόρκα φάνταζε αμελητέα. Με την Λιντς τα πράγματα ήταν πιο δύσκολα, μιας και τα "παγώνια" βρίσκονταν στα σπάργανα της σπουδαίας πορείας τους στο Champions League ένα χρόνο μετά. Παρ’ όλα αυτά (και με δύο νεκρούς Αγγλους στο πρώτο ματς της Κωνσταντινούπολης) πήραν την πρόκριση για τον τελικό κόντρα στο μεγάλο φαβορί, την Αρσεναλ. Η ομάδα του Αρσέν Βενγκέρ δεν κατάφερε να υποτάξει τους Τούρκους, το παιχνίδι οδηγήθηκε στα πέναλτι και εκεί η Γαλατά πήρε τη νίκη με 4-2, συνεχίζοντας την θριαμβευτική πορεία στη συνέχεια, κερδίζοντας το Σούπερ Καπ Ευρώπης κόντρα στην Ρεάλ Μαδρίτης. Εκτοτε, αναζητείται ευρωπαϊκή πορεία...
Η Γαλατάσαραϊ κατακτά το τρόπαιο
1994 Ζάλτσμπουργκ
Η Ζάλτσμπουργκ του 1994
Κόνραντ, Λάινερ, Στάνιερ, Αϊγκνερ, Μαρκίνιο, Πφάιφενμπεργκερ, Φάιερζίνγκερ, Χέτερ, ΤζούρτσεβιτςΠριν την αποκτήσει η Red Bull και γίνει γνωστή παγκοσμίως, η Ζάλσμπουργκ είχε... ομάδα. Λεγόταν Καζινό και κατάφερε να κατακτήσει τρία πρωταθλήματα (1994, 1995, 1997), να βρεθεί στους ομίλους του Champions League (αντίπαλος της ΑΕΚ το 1995). Το 1994, όμως, γνώρισε τη μεγαλύτερη διάκριση της ιστορίας της, φτάνοντας μέχρι τον τελικό του Κυπέλλου UEFA. Ανέλπιστα είναι η αλήθεια, αφού ποτέ δεν είχε τους αχτύπητους παίκτες, απλώς στηριζόταν στο καλό σύνολο.
Η Ντουνάισκα Στρέντα κι η Αντβέρπ ήταν τα πρώτα ασήμαντα εμπόδια, ωστόσο στους 16 χρειάστηκε τη διαδικασία της παράτασης για να υπερκεράσει την αντίσταση της Σπόρτινγκ Λισαβόνας, με νίκη 3-0. Επόμενο "θύμα" η Αϊντραχτ Φρανκφούρτης (με δύο νίκες μάλιστα) και στον ημιτελικό ακόμα μία γερμανική ομάδα, η άκρως υπολογίσιμη Καρλσρούη (η οποία είχε συντρίψει με 7-0 την Βαλένθια λίγο νωρίτερα), την οποία και ξεπέρασε στα εκτός έδρας γκολ. Ο διπλός τελικός με την Ιντερ δεν ήταν εύκολη υπόθεση. Οι "νερατζούρι" εξάλλου κυριάρχησαν στο Κύπελλο UEFA τη δεκαετία του ’90 με τρία τρόπαια. Δύο ήττες με 1-0 και κάπου εκεί έλαβαν τέλος τα όνειρα των Αυστριακών του "γερόλυκου" Οτο Μπάριτς.
Ο Γιονκ "σκοτώνει" τη Ζάλτσμπουργκ
1992 Τορίνο
Η Τορίνο του 1992
Μαρκετζιάνι, Μούσι, Σίφο, Βεντουρίν, Λεντίνι, Κασαγκράντε, Φούζι, Κραβέρο, ΜπρούνοΤο 1990 η Τορίνο περνούσε ακόμα μία σεζόν στην Serie B. Η "γκράντε γκρανάτα" αποτελούσε μακρινή ανάμνηση και πλέον πανηγυριζόταν ακόμα και η άνοδος στην πρώτη κατηγορία. Μία εκπληκτική πορεία τη νέα σεζόν, όμως, με τον Εμιλιάνο Μοντόνικο στο τιμόνι και αρκετούς φερέλπιδες παίκτες κατάφερε να κερδίσει το "εισιτήριο" για το Κύπελλο UEFA και στη συνέχεια να φτάσει μέχρι τον τελικό. Υπό την αρωγή του Λουτσιάνο Μότζι που... μάθαινε τα πρώτα κόλπα της καριέρας του, σύμφωνα με τις... κακές γλώσσες.
Οπως και να έχει η ισλανδική Ρεϊκιαβίκουρ και η πορτογαλική Μποαβίστα δεν αντιστάθηκαν, η ΑΕΚ στη φάση των 16 πήρε ισοπαλία 2-2 στην Αθήνα, αλλά έχασε με 1-0 στο Πιεμόντε (και φώναζε για τη διαιτησία), στα προημιτελικά η Μπολκλούμπεν υπήρξε εύκολη λεία. Στα ημιτελικά, οι "ταύροι" αντιμετώπιζαν την Ρεάλ Μαδρίτης του Σάντσεζ και του Μπουντραγκένιο και πέρασαν, ωστόσο στον τελικό οι δυνάμεις είχαν στερεύσει. Απέναντι στον προπομπό της σπουδαίας ομάδας του Αγιαξ των μέσων του '90, δύο ισοπαλίες δεν ήταν αρκετές, αφού στο "Κομουνάλε" δέχθηκε δύο γκολ και έχασε το τρόπαιο στα εκτός έδρας τέρματα. Ενα κύπελλο, ένα Σούπερ Καπ και πολλοί υποβιβασμοί η συνέχεια της Τορίνο.
Η Τορίνο κόντρα στον Αγιαξ
1987 Νταντί Γιουνάιτεντ
Η Νταντί Γιουνάιτεντ του 1987
Τόμπσον, Μάλπας, Χολτ, Μακινάλι, Μπάνον, Στάροκ, Μπόμοντ, Ρέντφορντ, ΦέργκιουσονΗ Νταντί Γιουνάιτεντ ηττήθηκε στο φετινό λιγκ καπ στα πέναλτι από την Ρέιντζερς, ωστόσο με τον Τζιμ Μακλίν στον πάγκο της δύσκολα θα έχανε ένα τέτοιο τρόπαιο. Οι Σκοτσέζοι υπήρξαν η τρίτη (κι ενίοτε η δεύτερη) δύναμη του εγχώριου ποδοσφαίρου τη δεκαετία του ’80 και το επιστέγασμα ήταν η παρουσία τους στον τελικό του Κυπέλλου UEFA του 1987 (είχε προϊδεάσει με πορεία μέχρι τα ημιτελικά του Κυπέλλου Πρωταθλητριών το 1984). Λανς, Ουνιβερσιτατέα Κραϊόβα και Χάιντουκ Σπλιτ ξεπεράστηκαν εν αρχής.
Στα προημιτελικά, όμως, αντίκρισε τον αποκλεισμό, αφού αντιμετώπιζε την... βρετανική Μπαρτσελόνα των Βέναμπλς στον πάγκο και Λίνεκερ, Χιουζ και Αρτσιμπαλντ στο γήπεδο. Με δύο νίκες έκανε την έκπληξη, ενώ ως αουτσάιντερ αντιμετώπισε και την Γκλάντμπαχ στα ημιτελικά, αλλά για ακόμα μία φορά εκμεταλλεύτηκε στο έπακρο το "Τάνανταϊς Παρκ" και προκρίθηκε στον τελικό. Κόντρα στην πανίσχυρη Γκέτεμπογκ της εποχής δεν τα κατάφερε και με ήττα στην Σουηδία και ισοπαλία στο Νταντί βρέθηκε στην πλευρά των ηττημένων. Εκεί όπου βρίσκεται σχεδόν πάντοτε από τη στιγμή που ο Μακλίν, το 1993, έφυγε από τον πάγκο και ανέλαβε την προεδρία...
Ο τελικός της Νταντί Γιουνάιτεντ
1985 Βιντεότον
Η Βιντεότον του 1985
Π. Ντιστλ, Τσουχάι, Βεγκ, Χορβάτ, Τσονγκράντι, Βάνταζ, Σάμπο, Νόβατ, Μάγερ, ΜπορσάνιΟι... μυημένοι, την έφεραν στο μυαλό τους το 2006, όταν κατέκτησε το κύπελλο Ουγγαρίας. Βέβαια το όνομα Φέχερβαρ ίσως να μπέρδευε. Η χορηγία της Βιντεότον είχε λήξει προ πολλού βλέπετε και η άσημη ομάδα η οποία απείλησε την τρανή Ρεάλ Μαδρίτης στον τελικό του Κυπέλλου UEFA το 1985 έχασε χρήματα και... κομμάτι της ιστορίας της. Κι όμως η Βιντεότον άξιζε να φτάσει μέχρι εκεί ύστερα από μία αξιοθαύμαστη πορεία.
Η δύσκολη πρόκριση επί της Ντούκλα Πράγας δεν κατέδειξε τις δυνατότητές της, ωστόσο η τεσσάρα επί της Παρί Σεν Ζερμέν το έκανε. Ακολούθησε μία πεντάρα απέναντι στην Παρτιζάν και μετά η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, την οποία ξεπέρασε στα πέναλτι. Μετά από αυτόν τον θρίαμβο, η Ζελέζνιτσαρ δεν ήταν δυνατό να προβάλει σθεναρή αντίσταση στα ημιτελικά. Ο τελικός, όμως, ήταν διαφορετική περίπτωση. Ηττα με 3-0 μέσα στο Σοστόι και στον επαναληπτικό του "Σαντιάγκο Μπερναμπέου", με την Ρεάλ αδιάφορη, ουσιαστικά μία νίκη... αίγλης με 1-0 και αντίο με ψηλά το κεφάλι. Αντίο και από οποιαδήποτε διάκριση γενικώς, μέχρι το προπέρσινο κύπελλο.
Η Βιντεότον στον τελικό
1978 Μπαστιά
Η Μπαστιά του 1978
Ιάρντ, Παπί, Λακουεστά, Λαριός, Ρεπ, Κριμάου, Μαριότ, Φελίς, Γκεσντόν, ΚαζέςΗ Κορσική γνώρισε μεγάλες πιένες το 1978, με βασικό παράγοντα την Μπαστιά. Μέχρι λίγα χρόνια πριν μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας, η ομάδα του Πιερ Καουζάκ βρήκε την... υγειά της τη δεκαετία του ’70, τερματίζοντας σχεδόν σταθερά πάνω από το μισό του πίνακα της βαθμολογίας.
Η συμμετοχή της στο Κύπελλο UEFA του 1987 εξελίχθηκε σε ευκαιρία καταξίωσης, που δεν της τη στέρησε η Νιούκαστλ και η Τορίνο στους πρώτους γύρους. Στα προημιτελικά έκανε πάρτι στο πρώτο ματς με την Καρλς Τσάις Ιενα κερδίζοντας με 7-2, στη συνέχεια δύο γκολ στην Ελβετία στην ήττα με 3-2 από την Γκρασχόπερς αποδείχθηκαν καθοριστικά και ο τελικός ήταν γεγονός. Εκεί, όμως, τέθηκε αντιμέτωπη με μία εξαιρετικά φορμαρισμένη ομάδα της εποχής, την Αϊντχόφεν. Κανένα γκολ στο παιχνίδι του "Αρμάν Σεζαρί", ήττα με 3-0 στην Ολλανδία και με την αποχώρηση του Καουζάκ να ακολουθεί, η κατάρρευση ήταν αναπόφευκτη.
Η Μπαστιά στον τελικό
1975 Τβέντε
Η Τβέντε του 1975
Γκρος, φαν Ιρσελ, Τάισεν, Τσάιντεμα, φαν ντερ Βαλ, Ντροστ, Μπος, Γιόιρινγκ, ΜίρενΤίτλο δεν κατάφερε να κατακτήσει μεταπολεμικά. Εφτασε μέχρι τη δεύτερη θέση το 1974, ενώ όλη αυτήν την περίοδο δεν έπεφτε κάτω από τέταρτη. Την επόμενη σεζόν, όμως, λίγο έλειψε να κατακτήσει ευρωπαϊκό τρόπαιο, το Κύπελλο UEFA, αφού έφτασε μέχρι τον τελικό του 1975. Σε μία εποχή που η Ολλανδία κυριαρχούσε στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο, η... μπάλα πήρε και την Τβέντε, έστω κι αν κόντρα στην υπολογίσιμη Ιπσουιτς χρειάστηκε τα εκτός έδρας γκολ για να προχωρήσει.
Ακολούθησε η βελγική "φωτοβολίδα" Μόλενμπεκ (οι σημερινές Βρυξέλλες), η πεντάρα στην Ντούκλα Πράγας και η Βελέζ στα προημιτελικά. Η μεγάλη στιγμή της Τβέντε, όμως, ήρθε στα ημιτελικά, όταν κέρδισε στο πρώτο παιχνίδι με 3-1 την Γιουβέντους στο "Ντίκμαν Στάντιον" και με 1-0 στον επαναληπτικό. Η μετέπειτα τρεις φορές πρωταθλήτρια Μπορούσια Γκλάντμπαχ, όμως, ήταν αξεπέραστη. Το 0-0 στη Γερμανία αποτέλεσε έκπληξη. Το 5-1 του επαναληπτικού έφερε τα πράγματα στη θέση τους και η Τβέντε λίγο αργότερα εξαφανίστηκε ακόμα και από το ολλανδικό προσκήνιο... ΠΗΓΗ: contra.gr Link:[]