Γεμάτη ευτράπελα, ίντριγκες, κωμικοτραγικά περιστατικά και δολοπλοκίες είναι η πορεία του κοινοβουλευτισμού στη χώρα μας, την οποία επιχειρεί να καταγράψει ο γνωστός δημοσιογράφος και πρώην υπουργός επί κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ Γιώργος Ρωμαίος στο νέο του συγγραφικό εγχείρημα.
Ποιος γνωρίζει, για παράδειγμα, ότι το 1924, περίοδο κατά την οποία αποκαλύφθηκε μια σειρά σκανδάλων, ο τότε δικτάτορας Θεόδωρος Πάγκαλος (παππούς του νυν αντιπροέδρου της κυβέρνησης) εξέδωσε νομοθετικό διάταγμα με το οποίο οι καταχραστές του Δημοσίου τιμωρούνταν με θάνατο;
Ή πόσοι ξέρουν ότι μέσα σε 165 χρόνια, από την αρχή του κοινοβουλευτισμού και τις πρώτες βουλευτικές εκλογές του 1844 έως τις τελευταίες του 2009, η Ελλάδα έχει ζήσει 61 βουλευτικές εκλογές. Στατιστικά, αυτό σημαίνει πως διεξάγουμε εκλογές κατά μέσο όρο κάθε 2,7 χρόνια! Μέσα στην ίδια περίοδο, η χώρα απέκτησε 188 κυβερνήσεις και 90 διαφορετικούς πρωθυπουργούς! Ουκ ολίγοι.
Ξεφυλλίζοντας τους κυκλοφορούντες δύο πρώτους τόμους από το νέο τετράτομο έργο του κ. Γιώργου Ρωμαίου υπό τον τίτλο «Η περιπέτεια του κοινοβουλευτισμού στην Ελλάδα 1844 - 2009» (εκδόσεις Πατάκη), σταθήκαμε σε μια σειρά περιστατικών που με τον έναν ή τον άλλον τρόπο στιγμάτισαν το νεοελληνικό κράτος και, όπως θα διαπιστώσετε, είναι άκρως ενδιαφέροντα.
Τα πρώτα δάνεια της Ελλάδας συμφωνήθηκαν προτού ακόμη γίνει ανεξάρτητο κράτος. Επρόκειτο για δύο δάνεια που συμφωνήθηκαν με την Αγγλία το 1824 και το 1825 με στόχο τη στρατιωτική ενίσχυση της Επανάστασης, συγκεκριμένα την ενδυνάμωση και ενίσχυση του στόλου. Το πρώτο δάνειο είχε ονομαστική αξία 800.000 στερλινών, όμως στην Ελλάδα έφτασαν λιγότερα από τα μισά και για την ακρίβεια 308.000 στερλίνες.
Το δεύτερο δάνειο είχε ονομαστική αξία 2 εκατ. στερλινών και στην Ελλάδα έφτασααν μόνο 190.000. Τα υπόλοιπα... εξαφανίστηκαν στη ναυπήγηση δύο φρεγατών στην Αμερική και έξι άλλων μικρότερων πλοίων στην Αγγλία (εκ των οποίων μόνο τα μισά παρελήφθησαν), καθώς και σε προμήθειες, τόκους, μίζες και άλλα… συναφή έξοδα. Η αδυναμία καταβολής των τοκοχρεολυσίων οδήγησε το 1827 την Ελλάδα ουσιαστικά στην πρώτη της πτώχευση.
Κοπριά για... βασιλικούς
Στον αγώνα κατά του βασιλιά Οθωνα επιστρατεύτηκε και το πηγαίο ελληνικό χιούμορ… Στο καφενείο της «Ωραίας Ελένης», πλήθος οι θαμώνες. Ανέβηκε σε ένα τραπέζι ο μπαρμπα-Κώστας, απλός πολίτης από την Εύβοια, και άρχισε να αγορεύει κατά της Αυλής και της αστυνομίας. Στον ώμο του είχε ένα καλάθι… «Τι έχει, πολίτα, μέσα στο καλάθι;» τον ρώτησαν.
«Κοπριά για τους βασιλικούς» απάντησε ο μπαρμπα-Κώστας. Γέλια και χειροκροτήματα έπνιξαν τα λόγια του. Από την επόμενη, δεκάδες νέοι κυκλοφορούσαν στην Αθήνα με καλάθια γεμάτα κοπριά και διαλαλούσαν: «Πουλάω κοπριά για τους βασιλικούς». Η Αστυνομία δεν μπορούσε να τους συλλάβει, γιατί απαντούσαν ότι πουλούσαν κοπριά για τους βασιλικούς, τα φυτά που είχαν τότε όλα τα σπίτια της Αθήνας.
Ο θάνατος του βασιλιά Αλέξανδρου Α' και το μέτρημα του ποδόγυρου
Πρωινό της 30ής Σεπτεμβρίου 1920. Ο βασιλιάς Αλέξανδρος Α' ακούει γαβγίσματα και άγριες φωνές ζώου. Οταν πλησιάζει, βλέπει το πιστό λυκόσκυλό του να έχει επιτεθεί σε μια μαϊμουδίτσα, που ήταν δεμένη στην αυλή του σπιτιού του Τατοΐου. Σπεύδει να επέμβει για να σώσει και τον σκύλο του και τη μαϊμουδίτσα. Ξαφνικά, εμφανίζεται πίσω του ο σύντροφος της μαϊμουδίτσας και τον δαγκώνει στη γάμπα. Ο Αλέξανδρος προσπαθεί με το χέρι του να τον απομακρύνει. Τότε δέχεται μια δαγκωνιά στο χέρι. Ο βασιλιάς με τρομερούς πόνους μεταφέρεται στα ανάκτορα. Στις 12 Οκτωβρίου 1920 θα εκδοθεί λακωνικό ανακοινωθέν: «Μετά βραχείαν αγωνίαν, καθ' ην η Αυτού Μεγαλειότης κατελήφθη υπό σπασμωδικών κινήσεων του προσώπου, εξέπνευσε περί ώραν 4ην και 12 λεπτά μετά μεσημβρίαν»!
Από τα ευτράπελα της δικτατορίας Πάγκαλου (1925-1926) ήταν και το κυνήγι της κοντής φούστας. Ο τότε αρχηγός της Αστυνομίας Αθηνών Ι. Καλυβίτης περιέγραψε το σκηνικό της απόφασης: «Μια μέρα πήγα στο προεδρικό μέγαρο διά την τακτικήν αναφοράν μου προς τον πρόεδρο της κυβερνήσεως, αείμνηστον στρατηγόν Πάγκαλον. Εις το γραφείον του, ευρίσκετο η σύζυγός του και η κόρη του. Η πρώτη, αποτεινόμενη προς εμέ μου είπε:
“Γιατί κ. διευθυντά, επιτρέπετε σε μερικές κυρίες και δεσποινίδες να γυρίζουν στους δρόμους με φούστες μέχρι το γόνατο;”. Εγώ απήντησα ότι η Αστυνομία δεν κανονίζει το μάκρος της φούστας αλλά η θεά μόδα. Ο πρόεδρος ευρήκε λογική την παρατήρηση της συζύγου του και με τη σειρά του διέταξε αμέσως να προβώ εις την σύνταξιν της σχετικής αστυνομικής διατάξεως. Παρ' όλας τας αντιρρήσεις μου, ο Πάγκαλος επέμενε και επανέλαβε τη διαταγή. Επηκολούθησε διαλογική συζήτηση μεταξύ εμού και του προέδρου διά το μήκος της φούστας και διά τον τρόπον της μετρήσεώς της. Εν τέλει απεφασίσθη να απέχη το άκρον της φούστας 30 πόντους από το έδαφος και να μετράται το ύψος αυτό διά μέτρου από τους αστυνομικούς». Οι χωροφύλακες γυρνούσαν στους δρόμους με ένα μέτρο στο χέρι και μετρούσαν το ύψος της φούστας! ΠΗΓΗ:madata.gr Link:[]
Ποιος γνωρίζει, για παράδειγμα, ότι το 1924, περίοδο κατά την οποία αποκαλύφθηκε μια σειρά σκανδάλων, ο τότε δικτάτορας Θεόδωρος Πάγκαλος (παππούς του νυν αντιπροέδρου της κυβέρνησης) εξέδωσε νομοθετικό διάταγμα με το οποίο οι καταχραστές του Δημοσίου τιμωρούνταν με θάνατο;
Ή πόσοι ξέρουν ότι μέσα σε 165 χρόνια, από την αρχή του κοινοβουλευτισμού και τις πρώτες βουλευτικές εκλογές του 1844 έως τις τελευταίες του 2009, η Ελλάδα έχει ζήσει 61 βουλευτικές εκλογές. Στατιστικά, αυτό σημαίνει πως διεξάγουμε εκλογές κατά μέσο όρο κάθε 2,7 χρόνια! Μέσα στην ίδια περίοδο, η χώρα απέκτησε 188 κυβερνήσεις και 90 διαφορετικούς πρωθυπουργούς! Ουκ ολίγοι.
Ξεφυλλίζοντας τους κυκλοφορούντες δύο πρώτους τόμους από το νέο τετράτομο έργο του κ. Γιώργου Ρωμαίου υπό τον τίτλο «Η περιπέτεια του κοινοβουλευτισμού στην Ελλάδα 1844 - 2009» (εκδόσεις Πατάκη), σταθήκαμε σε μια σειρά περιστατικών που με τον έναν ή τον άλλον τρόπο στιγμάτισαν το νεοελληνικό κράτος και, όπως θα διαπιστώσετε, είναι άκρως ενδιαφέροντα.
Τα πρώτα δάνεια της Ελλάδας συμφωνήθηκαν προτού ακόμη γίνει ανεξάρτητο κράτος. Επρόκειτο για δύο δάνεια που συμφωνήθηκαν με την Αγγλία το 1824 και το 1825 με στόχο τη στρατιωτική ενίσχυση της Επανάστασης, συγκεκριμένα την ενδυνάμωση και ενίσχυση του στόλου. Το πρώτο δάνειο είχε ονομαστική αξία 800.000 στερλινών, όμως στην Ελλάδα έφτασαν λιγότερα από τα μισά και για την ακρίβεια 308.000 στερλίνες.
Το δεύτερο δάνειο είχε ονομαστική αξία 2 εκατ. στερλινών και στην Ελλάδα έφτασααν μόνο 190.000. Τα υπόλοιπα... εξαφανίστηκαν στη ναυπήγηση δύο φρεγατών στην Αμερική και έξι άλλων μικρότερων πλοίων στην Αγγλία (εκ των οποίων μόνο τα μισά παρελήφθησαν), καθώς και σε προμήθειες, τόκους, μίζες και άλλα… συναφή έξοδα. Η αδυναμία καταβολής των τοκοχρεολυσίων οδήγησε το 1827 την Ελλάδα ουσιαστικά στην πρώτη της πτώχευση.
Κοπριά για... βασιλικούς
Στον αγώνα κατά του βασιλιά Οθωνα επιστρατεύτηκε και το πηγαίο ελληνικό χιούμορ… Στο καφενείο της «Ωραίας Ελένης», πλήθος οι θαμώνες. Ανέβηκε σε ένα τραπέζι ο μπαρμπα-Κώστας, απλός πολίτης από την Εύβοια, και άρχισε να αγορεύει κατά της Αυλής και της αστυνομίας. Στον ώμο του είχε ένα καλάθι… «Τι έχει, πολίτα, μέσα στο καλάθι;» τον ρώτησαν.
«Κοπριά για τους βασιλικούς» απάντησε ο μπαρμπα-Κώστας. Γέλια και χειροκροτήματα έπνιξαν τα λόγια του. Από την επόμενη, δεκάδες νέοι κυκλοφορούσαν στην Αθήνα με καλάθια γεμάτα κοπριά και διαλαλούσαν: «Πουλάω κοπριά για τους βασιλικούς». Η Αστυνομία δεν μπορούσε να τους συλλάβει, γιατί απαντούσαν ότι πουλούσαν κοπριά για τους βασιλικούς, τα φυτά που είχαν τότε όλα τα σπίτια της Αθήνας.
Ο θάνατος του βασιλιά Αλέξανδρου Α' και το μέτρημα του ποδόγυρου
Πρωινό της 30ής Σεπτεμβρίου 1920. Ο βασιλιάς Αλέξανδρος Α' ακούει γαβγίσματα και άγριες φωνές ζώου. Οταν πλησιάζει, βλέπει το πιστό λυκόσκυλό του να έχει επιτεθεί σε μια μαϊμουδίτσα, που ήταν δεμένη στην αυλή του σπιτιού του Τατοΐου. Σπεύδει να επέμβει για να σώσει και τον σκύλο του και τη μαϊμουδίτσα. Ξαφνικά, εμφανίζεται πίσω του ο σύντροφος της μαϊμουδίτσας και τον δαγκώνει στη γάμπα. Ο Αλέξανδρος προσπαθεί με το χέρι του να τον απομακρύνει. Τότε δέχεται μια δαγκωνιά στο χέρι. Ο βασιλιάς με τρομερούς πόνους μεταφέρεται στα ανάκτορα. Στις 12 Οκτωβρίου 1920 θα εκδοθεί λακωνικό ανακοινωθέν: «Μετά βραχείαν αγωνίαν, καθ' ην η Αυτού Μεγαλειότης κατελήφθη υπό σπασμωδικών κινήσεων του προσώπου, εξέπνευσε περί ώραν 4ην και 12 λεπτά μετά μεσημβρίαν»!
Από τα ευτράπελα της δικτατορίας Πάγκαλου (1925-1926) ήταν και το κυνήγι της κοντής φούστας. Ο τότε αρχηγός της Αστυνομίας Αθηνών Ι. Καλυβίτης περιέγραψε το σκηνικό της απόφασης: «Μια μέρα πήγα στο προεδρικό μέγαρο διά την τακτικήν αναφοράν μου προς τον πρόεδρο της κυβερνήσεως, αείμνηστον στρατηγόν Πάγκαλον. Εις το γραφείον του, ευρίσκετο η σύζυγός του και η κόρη του. Η πρώτη, αποτεινόμενη προς εμέ μου είπε:
“Γιατί κ. διευθυντά, επιτρέπετε σε μερικές κυρίες και δεσποινίδες να γυρίζουν στους δρόμους με φούστες μέχρι το γόνατο;”. Εγώ απήντησα ότι η Αστυνομία δεν κανονίζει το μάκρος της φούστας αλλά η θεά μόδα. Ο πρόεδρος ευρήκε λογική την παρατήρηση της συζύγου του και με τη σειρά του διέταξε αμέσως να προβώ εις την σύνταξιν της σχετικής αστυνομικής διατάξεως. Παρ' όλας τας αντιρρήσεις μου, ο Πάγκαλος επέμενε και επανέλαβε τη διαταγή. Επηκολούθησε διαλογική συζήτηση μεταξύ εμού και του προέδρου διά το μήκος της φούστας και διά τον τρόπον της μετρήσεώς της. Εν τέλει απεφασίσθη να απέχη το άκρον της φούστας 30 πόντους από το έδαφος και να μετράται το ύψος αυτό διά μέτρου από τους αστυνομικούς». Οι χωροφύλακες γυρνούσαν στους δρόμους με ένα μέτρο στο χέρι και μετρούσαν το ύψος της φούστας! ΠΗΓΗ:madata.gr Link:[]