Μπορεί να μην είναι όλοι φαν του Αγ. Βαλεντίνου, αλλά όταν ο έρωτας εκφράζεται μέσα από την τέχνη οφείλουμε να παραδεχτούμε πως το αποτέλεσμα δεν αφήνει κανέναν ασυγκίνητο. Τι καλύτερο λοιπόν από μια συνέντευξη με την Χριστίνα Αλεξανιάν ,την θεατρική Μέι στην πιο ερωτική παράσταση της πόλης στο «Fool for love» ;
Είναι από τις ηθοποιούς που δεν σε κερδίζει μονάχα με την υποκριτική της, αλλά και με την προσωπικότητας της. Μπορεί να έγινε γνωστή και ιδιαίτερα αγαπητή, μέσω της τηλεόρασης αλλά όπως δήλωσε στο cosmo.gr :
«Για μένα ηθοποιός είναι αυτός που ανεβαίνει στην σκηνή. Εξάλλου και πριν γίνουν τα ιδιωτικά κανάλια, αυτό σήμαινε ηθοποιός» Ενώ το ταλέντο της δεν επισκιάστηκε ποτέ από την ομολογουμένως εντυπωσιακή της εμφάνιση.
Στα καμαρίνια του θεάτρου «ΚΑΠΠΑ», όπου πραγματοποιήθηκε η συνέντευξη μας, εκείνη σαν καλή οικοδέσποινα με υποδέχτηκε με το γλυκό της χαμόγελο και με έκανε να αισθανθώ ιδιαίτερα άνετα μαζί της. Μπορεί να μιλήσαμε για πολλά αλλά δύο θέματα πρωταγωνίστησαν στην κουβέντα μας, το θέατρο και ο έρωτας φυσικά! Και για του λόγου το αληθές….
Στο «Fool for love» παρακολουθούμε έναν παθιασμένο και ανεκπλήρωτο έρωτα. Γιατί πιστεύεις πως ως κοινό μας αρέσει να βλέπουμε τέτοιες ιστορίες;
Γιατί είναι η φύση μας νομίζω. Ο άνθρωπος θέλει πάντα να κυνηγάει αυτό που δεν μπορεί και τελικά δεν έχει. Νομίζω ότι ο θεατής στην παράσταση αυτή, αν δεν ταυτιστεί απόλυτα με τους χαρακτήρες, θα ταυτιστεί με την τρέλα, το ανικανοποίητο, το απωθημένο και με διάφορες ατάκες που λένε οι ήρωες. Αυτό μου το λένε και φίλοι μου, που έχουν έρθει και έχουν δει την παράσταση. Μπορεί εύκολα να ταυτιστεί κανείς γιατί είναι σαν να ακούς τον εαυτό σου να περιγράφει μια ερωτική ιστορία ή να ακούς τους φίλους σου να σου μιλούν για ένα δικό τους παρόμοιο βίωμα.
Υπάρχει κάποια ατάκα-φράση του έργου, που σε συγκινεί ιδιαίτερα;
Πρέπει να σου πω ότι λατρεύω την May είναι από τους πιο αγαπημένους μου ρόλους και αυτό ίσως γιατί δεν είχα ποτέ την ευκαιρία να κάνω κάτι τόσο σύνθετο. Είναι μια γυναίκα, αγρίμι, ταυτόχρονα όμως ευαίσθητη, δυναμική, διεκδικητική, κακία και είναι η πρώτη φορά που υποδύομαι έναν τόσο πολύπλευρο χαρακτήρα. Γι’ αυτό μπορώ να σου πω χιλιάδες ατάκες! Ο,τι λέει το λατρεύω και αυτό το είπα από την πρώτη ανάγνωση του έργου, θυμάμαι εκείνη την ημέρα σκέφτηκα πόσο τυχερή ήμουν που έναν ολόκληρο χειμώνα θα είχα για να λέω αυτά τα λόγια.
Αν θα έπρεπε σου ξεχωρίσω όμως, μια χωρίς να υποβιβάζω τις υπόλοιπες ,αυτή θα ήταν: «Δεν γίνεται να με αναστατώνεις συνέχεια μ’ αυτό τον τρόπο, έχει τραβήξει πολύ όλο αυτό. Δεν αντέχω άλλο! Αρρωσταίνω κάθε φορά που έρχεσαι, αρρωσταίνω κάθε φορά που φεύγεις. Μια αρρώστια είσαι για μένα.»
Το έργο έχει γνωρίσει μεγάλη επιτυχία και στην κινηματογραφική του μεταφορά. Έχεις δει την ταινία;
Όχι. Έτυχε όταν μου πρότειναν την παράσταση να μην την έχω δει και μετά συνειδητά το απέφυγα γιατί δεν ήθελα να επηρεαστώ. Τώρα όμως που έχει περάσει ένα μεγάλο χρονικό διάστημα από τότε που ανέβηκε η παράσταση και δεν υπάρχει τέτοια περίπτωση, θα την δω.
Με τον Αλκη Κούρκουλο αν δεν κάνω λάθος συνεργάζεστε για πρώτη φορά στο θέατρο…
Ναι, πρώτη φορά.
Παλιότερα είχατε παίξει στην τηλεόραση μαζί στο «Λόγω τιμής» από τότε μέχρι σήμερα τι έχει αλλάξει και στους δύο σας, ως προς τον τρόπο που βλέπετε και αντιμετωπίζετε τα πράγματα;
Θα σου απαντήσω μ’ έναν στίχο από το τραγούδι του σίριαλ: «Χρώμα δεν αλλάζουνε τα μάτια, μόνο τρόπο να κοιτάνε» Είμαστε, το ίδιο υλικό, ίδιοι άνθρωποι, με περισσότερες εμπειρίες και αποσκευές. Εγώ πιστεύω πως σ’ αυτή την ζωή, ο καλός γίνεται πάντα καλύτερος και ο κακός χειρότερος θα σου πω για τον Άλκη ότι ήταν πάντα ένα παιδί με σπουδαία προσωπικότητα, που με τον καιρό έχει γίνει ακόμα καλύτερος και ως ηθοποιός και ως άνθρωπος ακόμη και εμφανισιακά είναι πιο όμορφος.
Μου είπες πριν ότι σου αρέσει ο φετινός ρόλος της Μέι ,γιατί είναι πολύπλευρη προσωπικότητα. Μέχρι σε ποιο σημείο θα μπορούσες να «τσαλακωθείς» για έναν ρόλο;
Πολύ εύκολα και σ’ αυτό τον ρόλο νομίζω πως έχω αλλάξει πολύ. Εσύ πως το είδες;
Φυσικά, με το να «τσαλακωθείς» όμως εννοώ να αλλάξεις την εικόνα σου, να ασχημύνεις… Η Μέι είναι ωραία γυναίκα ,όπως κατάλαβα…
Είναι αλλά τσαλακώνεται πάρα πολύ και όπως την αντιμετώπισε η Αθανασία Καραγιαννοπούλου, η σκηνοθέτης μας -στην οποία χρωστάω πολλά γιατί ήταν η πρώτη που είδε ότι μπορούσα να κάνω έναν ρόλο τελείως διαφορετικό από όσους έχω ως τώρα ερμηνεύσει- γίνεται φανερό αυτό. Άσχετα με το γεγονός ότι η ηρωίδα είναι ένα γοητευτικό πλάσμα, δεν παύει να είναι και τσαλακωμένη ηρωίδα.
Την βάζει να την πατάει, να την ξεσκίζει , να την μουτζουρώνει και να κάνει ο,τι μπορεί για να την διαλύσει. Εμείς προσπαθήσαμε να διαλύσουμε αυτούς τους ανθρώπους για να τους ανασυνθέσουμε.
Τον τελευταίο καιρό βλέπουμε πολλούς συναδέλφους σου, να δηλώνουν ποιος είναι και ποιος δεν είναι ηθοποιός. Επιπλέον να λένε ότι υπάρχουν τηλεοπτικοί και ποιοτικοί – θεατρικοί ηθοποιοί . Εσύ τι γνώμη έχεις για όλα αυτά; Υπάρχουν τέτοιες διαβαθμίσεις;
Κοίταξε, η αλήθεια είναι πως το θέατρο ,προϋποθέτει πολλά άλλα πράγματα, όχι απλά ένα όμορφο πρόσωπο και μια αμεσότητα, όπως η τηλεόραση. Οι απαιτήσεις της υποκριτικής δεν είναι τόσο μεγάλες, όσο όταν είσαι στην σκηνή, με μια ζωντανή παρουσία κάθε βράδυ και με μια ροή πραγμάτων που έχει το θέατρο.
Υπάρχουν ηθοποιοί που δεν κάνουν θέατρο, ισχύει αυτό, ηθοποιοί είναι αλλά ασχολούνται μόνο με την τηλεόραση. Για μένα ηθοποιός είναι αυτός που ανεβαίνει στην σκηνή. Εξάλλου και πριν γίνουν τα ιδιωτικά κανάλια, αυτό σήμαινε ηθοποιός.
Για μένα το θέατρο έχει και μυθικές διαστάσεις, είναι λίγο σαν παραμύθι με την καλή και κακή έννοια…
Αφού αναφέρθηκες στις «μυθικές διαστάσεις» του θεάτρου θέλω να σε ρωτήσω κάτι πάνω σ’ αυτό. Είχα διαβάσει σε μια παλιότερη συνέντευξη σου, πως είχες δει την παράσταση «Πολύ κακό για το τίποτα» με τον Μηνά Χατζησσάβα και την Καριοφυλλιά Καραμπέτη σε σκηνοθεσία του Γ. Μιχαηλίδη στο Ανοιχτό θέατρο και αυτή η εμπειρία ενίσχυσε την λαχτάρα σου να γίνεις ηθοποιός. Τώρα που πλέον είσαι στο χώρο υπάρχουν φορές που αισθάνεσαι ένα τέτοιο είδος ευθύνης απέναντι σε κάποια παιδιά που βρίσκονται στη θέση που βρισκόσουν εσύ τότε;
Θέλω να σου πω ότι το στρες μου και το τρακ μου, όσο περνούν τα χρόνια αυξάνονται, κάθε φορά έχω και περισσότερο άγχος. Όταν ήμουν μικρή και έβλεπα ηθοποιούς μεγαλύτερους από εμένα να έχουν αυτή την ταραχή πριν βγουν στην σκηνή , σκεφτόμουν πως μάλλον όταν θα μεγάλωνα, θα ηρεμούσα, μια μέρα θα λυτρωνόμουν και δεν θα είχα τέτοιο άγχος. Αυτό όμως δεν έγινε γιατί με τα χρόνια αυξάνονται οι απαιτήσεις που έχεις από τον εαυτό καθώς και οι απαιτήσεις που έχουν οι άλλοι από εσένα και αυτή η ευθύνη σου μεταφέρει μια μεγάλη ένταση.
Οι επιτυχίες όμως που έρχονται δεν σε χαλαρώνουν;
Αυτό δεν έχει να κάνει. Το γεγονός ότι δοκιμάζεσαι κάθε βράδυ, γιατί κάθε φορά είναι άλλη παράσταση, είναι άλλο το κοινό ,για μένα είναι πολύ ψυχοφθόρο αλλά μου δίνει και μεγάλη χαρά και ανακούφιση όταν τελειώνει, μια λύτρωση πως όλα πήγαν καλά και χαίρομαι που επικοινωνήσαμε καλά με τον κόσμο και μεταξύ μας οι ηθοποιοί στην σκηνή.
Υπάρχουν φορές που αισθάνεσαι πως δεν έχεις επικοινωνία με το κοινό;
Ναι υπάρχουν, δεν είναι και το πιο συνηθισμένο πράγμα να έχεις επικοινωνία. Επίσης είναι δύσκολο να έχεις σκηνική επικοινωνία και με τους υπόλοιπους ηθοποιούς, πάντα έχεις έναν, δύο συναδέλφους με τους οποίους επικοινωνείς καλύτερα, ακουμπάει το βλέμμα σου, εδώ όμως αυτό συμβαίνει μ’ όλους και αυτό είναι μαγικό.
Ας μην ξεχνάμε πως το θέατρο είναι ομαδική δουλειά και η απογείωση σου εξαρτάται από το βλέμμα του απέναντι σου, αν δεν το πάρεις θα πουν ότι είσαι καλός ή κακός ,για να απογειωθείς όμως και να νιώσουν οι θεατές πως κάτι συνέβη, έχεις ανάγκη τον άλλον ηθοποιό και αυτό το έχουμε στην παράσταση μας.
Ο τίτλος της παράστασης είναι «Fool for love», εσύ στην προσωπική σου ζωή πόσο εύκολα ερωτεύεσαι;
Κάποιες φορές ερωτεύομαι πολύ εύκολα, ενθουσιάζομαι πολύ εύκολα και ο έρωτας έχει έναν ενθουσιασμό, έχει αυτό το ξαφνικό, το χάνω τον ύπνο μου, τον σκέφτομαι, το δεν χτυπάει το τηλέφωνο, τα έχει όλα αυτά. Άλλες φορές ερωτεύομαι πολύ εύκολα, ξε- ερωτεύομαι επίσης πολύ εύκολα και άλλες περνάω περιόδους που δεν μου συμβαίνει.
Τώρα σε ποια περίοδο βρίσκεσαι; Είσαι ερωτευμένη;
Αυτή την περίοδο είμαι πάρα πολύ καλά. Νομίζω ότι περνάω τις πιο χαρούμενες φάσεις στην προσωπική μου ζωή. Είμαι καλά, είμαι πολύ χαρούμενη!
Από την παράσταση «Fool for Love»:
FOOL FOR LOVE - THEATRO KAPPA
Ανέβηκε από Wepromotion. - Ανακαλύψτε και άλλα Δημιουργικά βίντεο.
Την Χριστίνα Αλεξανιάν απολαμβάνουμε στο «Fool for Love» του Sam Shepard στο θέατρο «Κάππα»
Μετάφραση: Χρήστος Νικολόπουλος
Σκηνοθεσία: Αθανασία Καραγιαννοπούλου
Σκηνικά- Κοστούμια: Γιώργος Πάτσας
Φωτισμοί: Σάκης Μπιρμπίλης
Μουσική Επιμέλεια: Αθανασία Καραγιαννοπούλου
Σκηνική πάλη: Ανδρομάχη Βαρσάμη
Βοηθός Σκηνοθέτη: Μαριαλένα Ροζάκη
Παίζουν:
ΑΛΚΙΣ ΚΟΥΡΚΟΥΛΟΣ
ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΑΛΕΞΑΝΙΑΝ
ΚΩΣΤΑΣ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΠΟΥΛΟΣ
ΤΑΣΟΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Παραστάσεις:
Τετάρτη 6.30 μμ Πέμπτη 9.00 μμ [Λαϊκή βραδινή] Παρασκευή 9.00 μμ Σάββατο 9.00 μμ Κυριακή 6.00 μμ
Τιμές εισιτηρίων
20€, 17€, 15€ και 10€ Λαϊκή βραδινή (Τετάρτη): 15€ (10€ φοιτητικό)
Θέατρο Κάππα
Κυψέλης 2, Αθήνα
τηλ. 210 8831068 ΠΗΓΗ :cosmo.gr
Είναι από τις ηθοποιούς που δεν σε κερδίζει μονάχα με την υποκριτική της, αλλά και με την προσωπικότητας της. Μπορεί να έγινε γνωστή και ιδιαίτερα αγαπητή, μέσω της τηλεόρασης αλλά όπως δήλωσε στο cosmo.gr :
«Για μένα ηθοποιός είναι αυτός που ανεβαίνει στην σκηνή. Εξάλλου και πριν γίνουν τα ιδιωτικά κανάλια, αυτό σήμαινε ηθοποιός» Ενώ το ταλέντο της δεν επισκιάστηκε ποτέ από την ομολογουμένως εντυπωσιακή της εμφάνιση.
Στα καμαρίνια του θεάτρου «ΚΑΠΠΑ», όπου πραγματοποιήθηκε η συνέντευξη μας, εκείνη σαν καλή οικοδέσποινα με υποδέχτηκε με το γλυκό της χαμόγελο και με έκανε να αισθανθώ ιδιαίτερα άνετα μαζί της. Μπορεί να μιλήσαμε για πολλά αλλά δύο θέματα πρωταγωνίστησαν στην κουβέντα μας, το θέατρο και ο έρωτας φυσικά! Και για του λόγου το αληθές….
Στο «Fool for love» παρακολουθούμε έναν παθιασμένο και ανεκπλήρωτο έρωτα. Γιατί πιστεύεις πως ως κοινό μας αρέσει να βλέπουμε τέτοιες ιστορίες;
Γιατί είναι η φύση μας νομίζω. Ο άνθρωπος θέλει πάντα να κυνηγάει αυτό που δεν μπορεί και τελικά δεν έχει. Νομίζω ότι ο θεατής στην παράσταση αυτή, αν δεν ταυτιστεί απόλυτα με τους χαρακτήρες, θα ταυτιστεί με την τρέλα, το ανικανοποίητο, το απωθημένο και με διάφορες ατάκες που λένε οι ήρωες. Αυτό μου το λένε και φίλοι μου, που έχουν έρθει και έχουν δει την παράσταση. Μπορεί εύκολα να ταυτιστεί κανείς γιατί είναι σαν να ακούς τον εαυτό σου να περιγράφει μια ερωτική ιστορία ή να ακούς τους φίλους σου να σου μιλούν για ένα δικό τους παρόμοιο βίωμα.
Υπάρχει κάποια ατάκα-φράση του έργου, που σε συγκινεί ιδιαίτερα;
Πρέπει να σου πω ότι λατρεύω την May είναι από τους πιο αγαπημένους μου ρόλους και αυτό ίσως γιατί δεν είχα ποτέ την ευκαιρία να κάνω κάτι τόσο σύνθετο. Είναι μια γυναίκα, αγρίμι, ταυτόχρονα όμως ευαίσθητη, δυναμική, διεκδικητική, κακία και είναι η πρώτη φορά που υποδύομαι έναν τόσο πολύπλευρο χαρακτήρα. Γι’ αυτό μπορώ να σου πω χιλιάδες ατάκες! Ο,τι λέει το λατρεύω και αυτό το είπα από την πρώτη ανάγνωση του έργου, θυμάμαι εκείνη την ημέρα σκέφτηκα πόσο τυχερή ήμουν που έναν ολόκληρο χειμώνα θα είχα για να λέω αυτά τα λόγια.
Αν θα έπρεπε σου ξεχωρίσω όμως, μια χωρίς να υποβιβάζω τις υπόλοιπες ,αυτή θα ήταν: «Δεν γίνεται να με αναστατώνεις συνέχεια μ’ αυτό τον τρόπο, έχει τραβήξει πολύ όλο αυτό. Δεν αντέχω άλλο! Αρρωσταίνω κάθε φορά που έρχεσαι, αρρωσταίνω κάθε φορά που φεύγεις. Μια αρρώστια είσαι για μένα.»
Το έργο έχει γνωρίσει μεγάλη επιτυχία και στην κινηματογραφική του μεταφορά. Έχεις δει την ταινία;
Όχι. Έτυχε όταν μου πρότειναν την παράσταση να μην την έχω δει και μετά συνειδητά το απέφυγα γιατί δεν ήθελα να επηρεαστώ. Τώρα όμως που έχει περάσει ένα μεγάλο χρονικό διάστημα από τότε που ανέβηκε η παράσταση και δεν υπάρχει τέτοια περίπτωση, θα την δω.
Με τον Αλκη Κούρκουλο αν δεν κάνω λάθος συνεργάζεστε για πρώτη φορά στο θέατρο…
Ναι, πρώτη φορά.
Παλιότερα είχατε παίξει στην τηλεόραση μαζί στο «Λόγω τιμής» από τότε μέχρι σήμερα τι έχει αλλάξει και στους δύο σας, ως προς τον τρόπο που βλέπετε και αντιμετωπίζετε τα πράγματα;
Θα σου απαντήσω μ’ έναν στίχο από το τραγούδι του σίριαλ: «Χρώμα δεν αλλάζουνε τα μάτια, μόνο τρόπο να κοιτάνε» Είμαστε, το ίδιο υλικό, ίδιοι άνθρωποι, με περισσότερες εμπειρίες και αποσκευές. Εγώ πιστεύω πως σ’ αυτή την ζωή, ο καλός γίνεται πάντα καλύτερος και ο κακός χειρότερος θα σου πω για τον Άλκη ότι ήταν πάντα ένα παιδί με σπουδαία προσωπικότητα, που με τον καιρό έχει γίνει ακόμα καλύτερος και ως ηθοποιός και ως άνθρωπος ακόμη και εμφανισιακά είναι πιο όμορφος.
Μου είπες πριν ότι σου αρέσει ο φετινός ρόλος της Μέι ,γιατί είναι πολύπλευρη προσωπικότητα. Μέχρι σε ποιο σημείο θα μπορούσες να «τσαλακωθείς» για έναν ρόλο;
Πολύ εύκολα και σ’ αυτό τον ρόλο νομίζω πως έχω αλλάξει πολύ. Εσύ πως το είδες;
Φυσικά, με το να «τσαλακωθείς» όμως εννοώ να αλλάξεις την εικόνα σου, να ασχημύνεις… Η Μέι είναι ωραία γυναίκα ,όπως κατάλαβα…
Είναι αλλά τσαλακώνεται πάρα πολύ και όπως την αντιμετώπισε η Αθανασία Καραγιαννοπούλου, η σκηνοθέτης μας -στην οποία χρωστάω πολλά γιατί ήταν η πρώτη που είδε ότι μπορούσα να κάνω έναν ρόλο τελείως διαφορετικό από όσους έχω ως τώρα ερμηνεύσει- γίνεται φανερό αυτό. Άσχετα με το γεγονός ότι η ηρωίδα είναι ένα γοητευτικό πλάσμα, δεν παύει να είναι και τσαλακωμένη ηρωίδα.
Την βάζει να την πατάει, να την ξεσκίζει , να την μουτζουρώνει και να κάνει ο,τι μπορεί για να την διαλύσει. Εμείς προσπαθήσαμε να διαλύσουμε αυτούς τους ανθρώπους για να τους ανασυνθέσουμε.
Τον τελευταίο καιρό βλέπουμε πολλούς συναδέλφους σου, να δηλώνουν ποιος είναι και ποιος δεν είναι ηθοποιός. Επιπλέον να λένε ότι υπάρχουν τηλεοπτικοί και ποιοτικοί – θεατρικοί ηθοποιοί . Εσύ τι γνώμη έχεις για όλα αυτά; Υπάρχουν τέτοιες διαβαθμίσεις;
Κοίταξε, η αλήθεια είναι πως το θέατρο ,προϋποθέτει πολλά άλλα πράγματα, όχι απλά ένα όμορφο πρόσωπο και μια αμεσότητα, όπως η τηλεόραση. Οι απαιτήσεις της υποκριτικής δεν είναι τόσο μεγάλες, όσο όταν είσαι στην σκηνή, με μια ζωντανή παρουσία κάθε βράδυ και με μια ροή πραγμάτων που έχει το θέατρο.
Υπάρχουν ηθοποιοί που δεν κάνουν θέατρο, ισχύει αυτό, ηθοποιοί είναι αλλά ασχολούνται μόνο με την τηλεόραση. Για μένα ηθοποιός είναι αυτός που ανεβαίνει στην σκηνή. Εξάλλου και πριν γίνουν τα ιδιωτικά κανάλια, αυτό σήμαινε ηθοποιός.
Για μένα το θέατρο έχει και μυθικές διαστάσεις, είναι λίγο σαν παραμύθι με την καλή και κακή έννοια…
Αφού αναφέρθηκες στις «μυθικές διαστάσεις» του θεάτρου θέλω να σε ρωτήσω κάτι πάνω σ’ αυτό. Είχα διαβάσει σε μια παλιότερη συνέντευξη σου, πως είχες δει την παράσταση «Πολύ κακό για το τίποτα» με τον Μηνά Χατζησσάβα και την Καριοφυλλιά Καραμπέτη σε σκηνοθεσία του Γ. Μιχαηλίδη στο Ανοιχτό θέατρο και αυτή η εμπειρία ενίσχυσε την λαχτάρα σου να γίνεις ηθοποιός. Τώρα που πλέον είσαι στο χώρο υπάρχουν φορές που αισθάνεσαι ένα τέτοιο είδος ευθύνης απέναντι σε κάποια παιδιά που βρίσκονται στη θέση που βρισκόσουν εσύ τότε;
Θέλω να σου πω ότι το στρες μου και το τρακ μου, όσο περνούν τα χρόνια αυξάνονται, κάθε φορά έχω και περισσότερο άγχος. Όταν ήμουν μικρή και έβλεπα ηθοποιούς μεγαλύτερους από εμένα να έχουν αυτή την ταραχή πριν βγουν στην σκηνή , σκεφτόμουν πως μάλλον όταν θα μεγάλωνα, θα ηρεμούσα, μια μέρα θα λυτρωνόμουν και δεν θα είχα τέτοιο άγχος. Αυτό όμως δεν έγινε γιατί με τα χρόνια αυξάνονται οι απαιτήσεις που έχεις από τον εαυτό καθώς και οι απαιτήσεις που έχουν οι άλλοι από εσένα και αυτή η ευθύνη σου μεταφέρει μια μεγάλη ένταση.
Οι επιτυχίες όμως που έρχονται δεν σε χαλαρώνουν;
Αυτό δεν έχει να κάνει. Το γεγονός ότι δοκιμάζεσαι κάθε βράδυ, γιατί κάθε φορά είναι άλλη παράσταση, είναι άλλο το κοινό ,για μένα είναι πολύ ψυχοφθόρο αλλά μου δίνει και μεγάλη χαρά και ανακούφιση όταν τελειώνει, μια λύτρωση πως όλα πήγαν καλά και χαίρομαι που επικοινωνήσαμε καλά με τον κόσμο και μεταξύ μας οι ηθοποιοί στην σκηνή.
Υπάρχουν φορές που αισθάνεσαι πως δεν έχεις επικοινωνία με το κοινό;
Ναι υπάρχουν, δεν είναι και το πιο συνηθισμένο πράγμα να έχεις επικοινωνία. Επίσης είναι δύσκολο να έχεις σκηνική επικοινωνία και με τους υπόλοιπους ηθοποιούς, πάντα έχεις έναν, δύο συναδέλφους με τους οποίους επικοινωνείς καλύτερα, ακουμπάει το βλέμμα σου, εδώ όμως αυτό συμβαίνει μ’ όλους και αυτό είναι μαγικό.
Ας μην ξεχνάμε πως το θέατρο είναι ομαδική δουλειά και η απογείωση σου εξαρτάται από το βλέμμα του απέναντι σου, αν δεν το πάρεις θα πουν ότι είσαι καλός ή κακός ,για να απογειωθείς όμως και να νιώσουν οι θεατές πως κάτι συνέβη, έχεις ανάγκη τον άλλον ηθοποιό και αυτό το έχουμε στην παράσταση μας.
Ο τίτλος της παράστασης είναι «Fool for love», εσύ στην προσωπική σου ζωή πόσο εύκολα ερωτεύεσαι;
Κάποιες φορές ερωτεύομαι πολύ εύκολα, ενθουσιάζομαι πολύ εύκολα και ο έρωτας έχει έναν ενθουσιασμό, έχει αυτό το ξαφνικό, το χάνω τον ύπνο μου, τον σκέφτομαι, το δεν χτυπάει το τηλέφωνο, τα έχει όλα αυτά. Άλλες φορές ερωτεύομαι πολύ εύκολα, ξε- ερωτεύομαι επίσης πολύ εύκολα και άλλες περνάω περιόδους που δεν μου συμβαίνει.
Τώρα σε ποια περίοδο βρίσκεσαι; Είσαι ερωτευμένη;
Αυτή την περίοδο είμαι πάρα πολύ καλά. Νομίζω ότι περνάω τις πιο χαρούμενες φάσεις στην προσωπική μου ζωή. Είμαι καλά, είμαι πολύ χαρούμενη!
Από την παράσταση «Fool for Love»:
FOOL FOR LOVE - THEATRO KAPPA
Ανέβηκε από Wepromotion. - Ανακαλύψτε και άλλα Δημιουργικά βίντεο.
Την Χριστίνα Αλεξανιάν απολαμβάνουμε στο «Fool for Love» του Sam Shepard στο θέατρο «Κάππα»
Μετάφραση: Χρήστος Νικολόπουλος
Σκηνοθεσία: Αθανασία Καραγιαννοπούλου
Σκηνικά- Κοστούμια: Γιώργος Πάτσας
Φωτισμοί: Σάκης Μπιρμπίλης
Μουσική Επιμέλεια: Αθανασία Καραγιαννοπούλου
Σκηνική πάλη: Ανδρομάχη Βαρσάμη
Βοηθός Σκηνοθέτη: Μαριαλένα Ροζάκη
Παίζουν:
ΑΛΚΙΣ ΚΟΥΡΚΟΥΛΟΣ
ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΑΛΕΞΑΝΙΑΝ
ΚΩΣΤΑΣ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΠΟΥΛΟΣ
ΤΑΣΟΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Παραστάσεις:
Τετάρτη 6.30 μμ Πέμπτη 9.00 μμ [Λαϊκή βραδινή] Παρασκευή 9.00 μμ Σάββατο 9.00 μμ Κυριακή 6.00 μμ
Τιμές εισιτηρίων
20€, 17€, 15€ και 10€ Λαϊκή βραδινή (Τετάρτη): 15€ (10€ φοιτητικό)
Θέατρο Κάππα
Κυψέλης 2, Αθήνα
τηλ. 210 8831068 ΠΗΓΗ :cosmo.gr